مقایسه‌ی سیستم‌های دیجیتال CBCT, CCD, PSP در تشخیص ضایعات دمینرالیزه‌ی بین دندانی

چکیدهمقدمه: جهت کشف پوسیدگی‌های دندانی می‌توان از سیستم‌های رادیوگرافی‌های دیجیتال که دارای مزیت کاهش میزان اکسپوژر بیمار است، استفاده کرد. هدف از این مطالعه مقایسه بین سیستم‌های تصویربرداریcone beam computed, photo stimulable phosphor plate, tomography وcharge coupled device در تشخیص ضایعات دمینرالیزه بین دندانی است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تحلیلی مقطعی که در آزمایشگاه انجام شد،60 دندان کشیده شده انسانی با سطوح سالم مزیال ودیستال انتخاب شدند. با فرز روند ¼ با قطر (5/0 میلی‌متر) حفره‌هایی به عمق 25/0 میلی‌متر بر روی 15سطح دندانی درست آپیکالی‌تر از ناحیه تماس دندانی وبا فرز روند ½ با قطر 6/0 میلیمتر حفراتی با عمق 3/0 میلی‌متر بر روی 15 سطح و با فرز روند 1 حفراتی با عمق 4/0 میلیمتر بر روی 15 سطح دندان ایجاد شد. دندان‌ها در گروه‌های 3 تایی در بلوک مومی مانت شدند. رادیوگرافی از دندان‌ها بوسیله‌ی سیستم‌های cbct، psp و ccd در شرایط استاندارد گرفته شد و تصاویر توسط رادیولوژیست دهان جهت تشخیص ضایعات پروگزیمال در دو مرحله زمانی با فاصله‌ی 3 هفته مشاهده شد. سپس، حساسیت و ویژگی تصاویر مورد محاسبه قرارگرفت و بررسی آماری با استفاده از آزمون کوکران انجام شد. در این مطالعه از نرم افزارspss نسخه 20 استفاده شد (05/0=?).یافته‌ها: حساسیت سیستم‌های cbct،psp و ccd جهت تشخیص ضایعات با عمق کوچک (m25/0– incipient) به ترتیب 100، 3/93 و7/86? بود (22/0(p value = و جهت تشخیص ضایعات با عمق‌های بیشتر یکسان (100?) بود. در مجموع توافق بالا بین تمام سیستم‌های رادیوگرافی و استاندارد طلایی در تشخیص ضایعات با عمق‌های مختلف وجود داشت (4/94?ccd= و100?=cbct و psp). ویژگی هر سه نوع سیستم 100? گزارش شد.نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن محدودیت‌های پژوهش فعلی، در تشخیص ضایعات دمینرالیزه با عمق‌های متفاوت برتری در حساسیت سه سیستم cbct،psp و ccd وجود ندارد و ویژگی هر سه سیستم یکسان به نظر می‌رسد.کلید واژه‌ها: پوسیدگی دندانی، رادیوگرافی دیجیتال، ویژگی، حساسیت