>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی مقایسه‌ای سمیت سلولی چهار نوع سیلر درمان ریشه با استفاده از فیبروبلاست‌های لثه‌ای انسان  
   
نویسنده رضویان حمید ,خادمی عباسعلی ,مستاجران احسان ,هاشمی بنی بتول ,حیدری فریبا
منبع مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان - 1393 - دوره : 10 - شماره : 1 - صفحه:10 -18
چکیده    چکیدهمقدمه: از مهم‌ترین ویژگی سیلرهای درمان ریشه، خاصیت زیست‌سازگاری آن‌ها می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان سمیت سلولی سیلرهای adseal، tgsealer، ah 26 و mta fillapex به‌صورت آزمایشگاهی بر روی سلول‌های فیبروبلاست لثه‌ای انسانی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی آزمایشگاهی سیلرها در دو حالت تازه تهیه شده و سفت شده مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی سمیت سلولی، هر کدام از نمونه‌ها به‌صورت جداگانه در rpmi-1640 (sigma-aldrich, usa) عصاره‌گیری شدند. عصاره‌های حاصله ?، ? و ? روز در تماس با سلول‌های فیبروبلاست رده 165c در محیط کشت قرار گرفتند. سپس میزان سمیت سلولی به‌روش رنگ‌سنجی (2,5-diphenyltetrazolium bromide) (4,5-dimethylthiazol-2-yl) mtt-3 و براساس میزان جذب نوری ارزیابی شد. برای آنالیز داده‌ها از آزمون آماری آنالیز واریانس چند طرفه و نرم‌افزار spss نسخه 5/11 استفاده گردید (05/0 = ?).یافته‌ها: در این مطالعه همه‌ی سیلرها دارای سمیت سلولی بودند. با توجه به آزمون آماری، اختلاف معنی‌داری بین میزان سمیت سلولی سیلرهای ah 26 (028/0 = p value) در حالت تازه تهیه شده و سفت شده وجود داشت ولی در مورد سیلرهای adseal (910/0 = p value)، mta fillapex (952/0 = p value) و tgsealer (566/0 = p value) بین این دو حالت اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. هم‌چنین با توجه به میانگین کلیه‌ی داده‌های به‌دست آمده از هر سیلر، کم‌ترین سمیت سلولی را mta fillapex (78/0) و بیش‌ترین سمیت سلولی را adseal (60/0) نشان داد.نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، از بین سیلرهای مورد بررسی، سیلرهای mta fillapex و adseal به‌ترتیب دارای کم‌ترین و بیش‌ترین میزان سمیت سلولی رتبه‌بندی شدند.کلید‌واژه‌ها: سمیت سلولی، فیبروبلاست، زیست‌سازگاری، سیلر معالجه ریشه
کلیدواژه سمیت سلولی ,فیبروبلاست ,زیست‌سازگاری ,سیلر معالجه ریشه
آدرس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved