بررسی دقت تشخیصی رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در تشخیص پوسیدگی‌های پروگزیمالی

چکیدهمقدمه: تصاویر پانورامیک می‌توانند به هر دو طریق تکنیک معمولی و تصویربرداری دیجیتال تهیه شوند. سیستم دیجیتال محاسنی مانند کاهش دوز اشعه دریافتی بیمار، امکان ویرایش تصویر، ذخیره زمان، حذف مواد زاید و پرخطر ناشی از فرایند ظهور و ثبوت را نسبت به تکنیک معمولی در بردارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال پانورامیک فیلتر شده در تشخیص پوسیدگی‌های پروگزیمالی در مقایسه با رادیوگرافی بایت وینگ بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 608 سطح بین دندانی، از مزیال اولین پرمولر تا دیستال دومین مولر در هر نیم فک، در رادیوگرافی‌های دیجیتال پانورامیک فیلتر شده و بایت وینگ معمولی توسط دو رادیولوژیست دهان، فک و صورت از نظر وجود پوسیدگی پروگزیمالی بررسی شدند. داده‌های مربوط در نرم‌افزار آماری spss نسخه 5/11 توسط آنالیز‌های آماری ضریب توافق کاپا (kappa) و wilcoxson و محاسبه ضریب پایایی و ضریب همبستگی spearman در سطح معنی‌داری 95/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: بین توزیع فراوانی وضعیت پوسیدگی (002/0 = p value) و همچنین بین توزیع فراوانی تطابق تشخیص پوسیدگی در دو تکنیک مورد پژوهش، تفاوت معنی‌دار وجود داشت (001/0 > p value).نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، رادیوگرافی دیجیتال پانورامیک فیلتر شده، دقت تشخیصی پایین‌تری نسبت به رادیوگرافی بایت وینگ معمولی در تشخیص پوسیدگی‌های پروگزیمالی دارد.کلید واژه‌ها: پوسیدگی دندانی، رادیوگرافی بایت وینگ، رادیوگرافی دیجیتال دندانی، رادیوگرافی پانورامیک