تاثیر انواع الگوهای اکلوژنی بر میزان فشار وارد بر بافت‌های حمایت کننده دنچر

چکیدهمقدمه:هدف اصلی از درمان بیماران بی‌دندان، افزایش رضایت آن‌ها است. فشار بیش از حد بر بافت حمایت کننده دنچر باعث ناراحتی بیمار می‌شود. الگوهای اکلوزالی مختلفی در پروتز کامل مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مطالعه ضمن معرفی اکلوژن باکالی شده، میزان فشار ناشی از این اکلوژن زیر بیس پروتز حین جویدن، با اکلوژن‌های کاملاً بالانس دو طرفه و لینگوالی شده مقایسه شده است. مواد و روش‌ها:در این مطالعهتجربی- آزمایشگاهی، با استفاده از شبیه‌سازی شرایط دهانی در آزمایشگاه، سه دست پروتز کامل برای 5 بیمار ساخته شد که الگوهای اکلوزالی مختلفی داشتند. سپس حین خرد کردن مکعب‌ها و ورقه‌های هویج، میزان فشار وارد بر بافت شبیه‌ساز از جانب بیس در ناحیه باکال شلف توسط استرین گیج اندازه‌گیری شد. در نهایت میانگین فشارهای وارد بر بافت، توسط آزمون paired-t در نرم‌افزار spss نسخه 16 در سطح معنی‌داری 05/0 مورد مقایسه قرار گرفت.یافته‌ها:حین خرد کردن ورقه‌های هویج با اکلوژن کاملاً بالانس دو طرفه، به طور معنی‌داری فشار بیشتری نسبت به اکلوژن‌های لینگوالی شده (03/0 = p value) و باکالی شده (04/0 = p value) وارد شد. این تفاوت برای خرد کردن مکعب‌های هویج معنی‌دار نبود (24/0 = p value) و (45/0 = p value). به علاوه، تفاوت معنی‌داری بین اکلوژن‌های لینگوالی شده و باکالی شده در خرد کردن ورقه‌ها وجود نداشت (74/0 = p value).نتیجه‌‌گیری:با در نظر داشتن محدودیت‌های مطالعه، خرد کردن ورقه‌های هویج هنگام استفاده از اکلوژن‌های باکالی شده و لینگوالی شده، فشار کمتری بر باکال شلف‌ها وارد می‌کند.کلید واژه‌ها:پروتز کامل، اکلوژن دندانی، توزیع فشار