تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل (PORT-X-II)

چکیدهمقدمه: استفاده از دستگاه‌های اشعه ایکس دستی قابل حمل در دندان‌پزشکی در حال گسترش است. کارکنان مراکز رادیولوژی دندان‌پزشکی اغلب از این‌که در معرض خطرهای مرتبط با تابش باشند، نگران هستند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل port-xii بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، اندازه‌گیری دوز اشعه در 6 موقعیت اطراف دستگاه port-xii (بالا، پایین، راست، چپ، پشت و جلو، فاصله 1 متری از دستگاه) انجام شد. اندازه‌گیری دوز اشعه توسط شمارشگر گایگرمولر انجام گرفت. رادیوگرافی‌ها با دستگاه port-xii با کیلو ولتاژ 60، میلی آمپر 2 و متوسط زمان 3/0 ثانیه با استفاده از فیلم پری مکس با سرعت e تهیه شد، این کار بر روی 15 بیمار انجام شد. نتایج با حداکثر دوز مجاز سالانه مقایسه شدند. داده‌ها در نرم‌افزار spss نسخه 18 به وسیله آنالیز واریانس یک طرفه anova و t تک نمونه‌ای تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = ?).یافته‌ها: اشعه برگشتی اندازه‌گیری شده، در موقعیت‌های مختلف دستگاه و فاصله 1 متری از دستگاه کمتر از حداکثر دوز مجاز سالانه (50 میلی سیورت) بود. اشعه برگشتی در پشت دستگاه از بقیه جهات بسیار کمتر و به طور میانگین 3-10 × 98/0 میلی سیورت و دارای اختلاف معنی‌دار با سایر جهات بود (001/0 > p value)، اما سایر جهات با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (169/0 = p value) میانگین دوز اندازه‌گیری شده در مجاور دستگاه port-xii، 002/0 میلی سیورت و در فاصله 1 متری 04/0 میلی رونتگن بود.نتیجه‌‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دوز اندازه‌گیری شده در استفاده از دستگاه port-xii کمتر از میزان مجاز بود.کلید واژه‌ها: تابش حرفه‌ای، دوز رادیاسیون، اشعه پراکنده