مروری بر پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان

چکیدهمقدمه: با وجود توسعه روش‌های پروتزی متکی بر ایمپلنت، هنوز مواردی وجود دارند که نیازمند پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان به عنوان یک درمان چاره ساز می‌باشند. هدف این پژوهش، مروری بر موارد کاربرد این دسته از رستوریشن‌ها و عوامل مختلفی بود که ممکن است بر موفقیت و دوام آنها تاثیر گذار باشند. مواد و روش‌ها: برای این منظور، جستجوی الکترونیک در پایگاه داده‌های medline (از طریق pubmed)، با کلید واژه‌های fixed، partial، denture، denture design، biomechanics و cantilever در بین سال‌های 1950 تا 2010 انجام شد. جهت تکمیل آن، جستجوی دستی نیز صورت گرفت. پس از مرور عنوان و خلاصه مقالات به دست آمده، 57 مقاله مرتبط انتخاب شد.نتیجه‌‌گیری: از پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان می‌توان به عنوان جایگزین برای دنچرهای پارسیل متحرک انتهای آزاد، عدم تراش دندان‌های پایه سالم قدامی (نظیر ثنایای میانی بالا) و جایگزینی چند دندان از دست رفته در صورت وجود دندان پایه واسطه‌ای استفاده کرد. سه عامل اولیه که باید برای ارتقای پیش آگهی درمان مد نظر قرار گیرد شامل انتخاب دندان پایه مناسب، کنترل نیروهای اکلوزالی و تامین سختی اتصال دهنده پروتز می‌باشد. کلید واژه‌ها: دنچر، پارسیل، ثابت، طرح دنچر، بیومکانیک