مقایسه قابلیت ترمیم استخوان حاصل از سلول‌های بنیادی بافت چربی با استخوان اتوژن: یک مطالعه حیوانی

چکیدهمقدمه: هدف از این بررسی، مقایسه استخوان تولید شده از طریق مهندسی بافت و مشتق از سلول‌های بنیادی بافت چربی با پیوند استخوان اتوژن در ترمیم مدل شکاف آلویول فک بالای سگ بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی مداخله‌ای، در 4 سگ سلول‌های بنیادی مزانشیمال، پس از شناسایی مارکرها توسط تکنیک فلوسیتومتری، از بافت چربی زیر جلدی جدا و پس از کشت، تکثیر شد. این سلول‌ها در داربست‌های هیدروکسی آپاتیت- تری کلسیم فسفات کاشته شد و در محیط استیوژنیک قرار گرفت. صحت القای استیوژنیک سلول‌های بنیادی مزانشیمال توسط تکنیک rt-pcr تایید شد. ابتدا در 4 سگ دو دندان از سه دندان انسیزور در هر طرف خارج و در دو طرف دیفکتی با عرض 15 میلی‌متر از کرست آلویول تا کف بینی ایجاد شد. مخاط بینی به مخاط دهان بخیه شد و جهت حفظ فضا، در هر طرف استنتی قرار گرفت. پس از 60 روز، در یک سمت، شکاف توسط سلول‌های استیوژنیک حاصل از تمایز استیوژنز و در سمت دیگر توسط استخوان اتوژن به دست آمده از استخوان تیبیای سگ بازسازی شد. میزان استخوان سازی در هر سمت در زمان‌های 15 و 60 روز پس از جراحی با تکنیک هیستومورفومتری ارزیابی گردید. داده‌ها با شاخص‌های آماری توصیفی و آزمون t آنالیز شد (05/0 = ?).یافته‌ها: میانگین تشکیل استخوان پس از ?? و ?? روز از جراحی مرحله دوم، در سمت اتوگرافت به ترتیب ?? و ?5 درصد و در سمت سلول بنیادی به ترتیب ? و ?? درصد بود. تفاوت استخوان‌سازی در 2 گروه اتوگرافت و سلول بنیادی در هر دو زمان از لحاظ آماری معنی‌دار بود (p value به ترتیب 004/0 و 001/0).نتیجه‌‌گیری: تکنیک مهندسی بافت در مواردی که محدودیت دسترسی به استخوان اتوژن وجود دارد یا احتمال ایجاد موربیدیتی قابل توجه در محل دهنده وجود داشته باشد، می‌تواند به عنوان یک تکنیک جایگزین با موفقیت کلینیکی و درصد استخوان‌سازی مطلوب مد نظر قرار گیرد. کلید واژه‌ها: سلول بنیادی،استخوان،آلویول، شکاف،hap-tcp.