بررسی مقایسه‌ای تاثیر کاربرد ادهزیوهای مختلف بر استحکام باند برشی آمالگام سندبلاست شده و اتچمنت ارتودنسی

چکیدهمقدمه: باند باکال تیوب‌های فلزی بر سطح ترمیم‌های آمالگامی دندان‌های خلفی بیماران امری دشوار است. هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسه استحکام باند برشی اتچمنت‌های ارتودنسی به آمالگام با روش‌های مختلف آماده سازی شیمیایی آن سطوح می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، از 105 نمونه آمالگامی و 35 دندان انسان که به دلایل پریودنتال کشیده شده بودند استفاده شد. نمونه‌های آمالگامی پس از سندبلاست به طور اتفاقی به سه دسته مساوی تقسیم شدند و جهت چسباندن باکال تیوب‌های فلزی در هر گروه از یکی از سه رزین حد واسط all bond ii، reliance metal primer و alloy primer به همراه کامپوزیت transbond plus و در گروه شاهد از ادهزیو رزین transbond xt به همراه کامپوزیت transbond plus استفاده شد. نمونه‌ها در بزاق مصنوعی نگهداری شدند و پس از 1000 چرخه حرارتی، استحکام باند برشی توسط دستگاه دارتک محاسبه گردید. داده‌ها بر اساس آزمون های آماری kruskal-wallisو mann-whitney آنالیز شدند (05/0 = ?).یافته‌ها: استحکام باند برشی بین گروه‌های مورد آزمایش اختلاف آماری معنی‌داری نشان داد (001/0 > p value). در بین گروه‌ها، بیشترین استحکام باند مربوط به گروه all bond ii (75/6 مگاپاسکال) بود، هرچند که با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری دیده نشد (455/0 = p value). بین استحکام باند دو گروه alloy primer و reliance metal primer تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (051/0 = p value) ولی تفاوت آنها با گروه شاهد معنی‌دار بود (001/0 > p value).نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، به نظر می‌رسد که استفاده از all bond ? ممکن است جهت اتصال اتچمنت‌های ارتودنسی به آمالگام سندبلاست شده موثر باشد. کلید واژه‌ها: استحکام باند برشی، رزین‌های آکریلیک، آمالگام دندانی، ادهزیوهای دندانی.