تاثیر لایه اسمیر در ریزنشت باکتریال بزاق در دندان‌های درمان ریشه شده

چکیدهمقدمه: موفقیت درمان ریشه به روش و کیفیت تمیز کردن کانال، شستشو و ضد عفونی کردن و مسدود نمودن سه بعدی کانال بستگی دارد. لایه اسمیر می‌تواند در موفقیت یا شکست درمان ریشه نقش مهمی را ایفا کند. در خصوص اهمیت وجود یا حذف لایه اسمیر در موفقیت یا شکست درمان ریشه اختلاف نظر وجود دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش‌های استاندارد درمان ریشه و بزاق کامل انسانی به بررسی تاثیر لایه اسمیر در میزان نشت باکتری از بزاق در ریشه دندان‌های معالجه ریشه شده پرداخت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 48 دندان تک ریشه و چند ریشه انسان به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی 20تایی و دو گروه شاهد مثبت و منفی 4تایی تقسیم گردیدند. پس از تهیه حفره دسترسی و آماده‌سازی کانال‌ها به روش crown down و شستشوی متناوب با 10 میلی‌لیتر هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد، یک گروه آزمایشی از دندان‌ها، با محلول edta 17 درصد و هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد شستشو داده شد تا لایه اسمیر آن‌ها برداشته شود و گروه دیگر فقط با هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد شستشو داده شد که دارای لایه اسمیر بود. دندان‌ها توسط اتوکلاو استریل گردید و با گوتاپرکای استریل شده با گاز اتیلن اکساید و سیلر توبلی سیل در شرایط آسپتیک پر شدند. مقدار 2 میلی‌لیتر بزاق کامل انسانی جمع‌آوری شده از دو نفر به داخل قسمت کرونالی نمونه‌ها تزریق گردید و برای مدت 4 ماه تکرار شد. نشت باکتری در محیط کشت دو بار در روز بررسی گردید. نتایج آزمایش‌ها ثبت شد و با آزمون آماری 2x در سطح اطمینان 95/0 بررسی گردید. یافته‌ها: حضور یا عدم حضور لایه اسمیر تاثیر معنی‌داری در ریز نشت باکتریال بزاق در دندان‌های پر شده با گوتاپرگا و سیلر توبلی سیل در ریشه دندان‌های مختلف نشان نداد. هرچند تعداد موارد آلودگی و نشت بزاق در گروه دارای لایه اسمیر (55 درصد موارد) بیشتر ازگروه بدون لایه اسمیر (44 درصد موارد) بود (515/0 = p value). نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که حضور لایه اسمیر، تاثیر معنی‌داری در لیکیج کرونالی بزاق کامل انسانی در دندان‌های معالجه ریشه شده ندارد.