میزان آسیب‌های سر و صورت و ارتباط آن با استفاده از کلاه ایمنی و هزینه‌های بیمارستانی ناشی از تصادفات موتور سواری در مراجعین بیمارستان الزهرا (س) اصفهان از سال 1388 تا 1389

چکیدهمقدمه: حوادث جاده‌ای که بخش عمده‌ای از آن تصادفات موتور سواری است، دومین عامل مرگ و میر و ناتوانی در ایران به شمار می‌آید. هدف از این پژوهش، بررسی میزان آسیب‌های سر و صورت در موتور سواران تصادفی و ارتباط آن با استفاده از کلاه ایمنی و هزینه‌های بیمارستانی ناشی از تصادفات موتور سواری بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و گذشته‌نگر، اطلاعات موجود در فرم 92 معاونت درمان درباره موتور سواران تصادفی مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) اصفهان از دی ماه 1388 تا دی ماه 1389 شامل مدت بستری، هزینه‌های بیمارستانی، شدت و زمان آسیب استخراج گردید (1626 = n). از بین موتور سواران مصدوم در 3 ماهه آخر، 125 نفر به صورت تصادفی و سیستماتیک انتخاب شدند و با مراجعه به بیمارستان الزهرا (س) اطلاعات مربوط به سن، نوع آسیب و تلفن تماس استخراج گردید. سپس طی مصاحبه تلفنی با مصدومین، استفاده از کلاه ایمنی در هنگام تصادف پرسیده شد. داده‌های پژوهش با نرم‌افزار 5/11spss و توسط شاخص‌های توصیفی و ضریب همبستگی phi & cramer’s تحلیل شد (05/0 = ?).یافته‌ها: موتور سواران تصادفی یک سوم کل مصدومین رانندگی بودند. بیشترین شیوع تصادفات در ماه مهر و در گروه سنی 25-21 سال بود. متوسط دوره بستری شدن افراد 3/4 روز و متوسط هزینه کل بیمارستانی حدود 000/000/9 ریال بود. فراوانی آسیب‌های سر و صورت در موتور سواران مصدوم 51 درصد بود که میزان آن در گروه با کلاه ایمنی 22 درصد و در گروه بدون کلاه ایمنی 78 درصد بود (267/0- = , r009/0 = p value). میزان کل استفاده از کلاه ایمنی توسط موتور سواران 35 درصد گزارش شد.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه تصادفات موتور سواری هزینه‌های زیادی را به افراد و جامعه تحمیل می‌سازد. با استفاده از کلاه ایمنی، میزان آسیب‌های وارد شده به سر و صورت بیش از سه برابر کاهش می‌یابد. کلید واژه‌ها: کلاه ایمنی، تصادفات، ترافیک، کنترل هزینه.