مقایسه کیفیت تشخیصی کلیشه‌های دیجیتالی شده غیر مستقیم به دو روش اسکن و دوربین دیجیتال

چکیدهمقدمه: ظهور تصویر‌برداری دیجیتالی، تحولی در رادیولوژی بر پا کرد. از جمله شاخه‌های این تحول، تکنیک دیجیتال غیر مستقیم است که در آن از اسکنر و یا دوربین دیجیتال برای دیجیتال کردن رادیوگرافی‌ها استفاده می‌شود. هدف از این پژوهش، مقایسه کیفیت تشخیصی کلیشه‌های پری‌اپیکال معمول و کلیشه‌های اپیکال دیجیتال شده توسط اسکنر و دوربین دیجیتال بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از 40 کلیشه رادیوگرافی معمولی توسط دو نوع دوربین دیجیتال و دو نوع اسکنر در شش روش مورد استفاده شامل دوربین دیجیتال فوجی 5 مگاپیکسل، دوربین دیجیتال کانن 5 مگاپیکسل، اسکنر اپسون dpi 600، اسکنر اچ پی dpi 600، اسکنر اپسون dpi450 و دوربین دیجیتال فوجی 3 مگاپیکسل، تعداد 240 تصویر دیجیتال تهیه گردید. از چهار دندان‌پزشک متخصص و عمومی خواسته شد به کیفیت چهار ناحیه آناتومیک (لیگامان، پریودنتال، آپکس، لامینادورا، استخوان اسفنجی) در تصاویر تهیه شده و همان 40 کلیشه پری‌اپیکال معمولی در چک لیست تهیه شده از 1 تا 3 نمره دهند. تحلیل اطلاعات به دست آمده به وسیله نرم‌افزار spss توسط آزمون‌های fridman، wilcoxon و آنالیز واریانس صورت گرفت.یافته‌ها: کلیشه‌های رادیوگرافی معمولی نسبت به تصاویر حاصل از دو تکنیک دیجیتال غیر مستقیم، نمره تشخیصی بیشتری کسب کردند (001/0 < p value) و از این میان تصاویر دوربین دیجیتال نسبت به اسکنر دارای ارزش تشخیصی بالاتری بودند (001/0 < p value).نتیجه‌گیری: برتری کلیشه‌های معمولی نسبت به تکنیک دیجیتال غیر مستقیم در پژوهش حاضر مشهود بود. به نظر می‌رسد عادت مشاهده‌گران به دیدن فیلم‌های پری‌اپیکال معمولی، کیفیت و عمر دوربین‌های دیجیتال، اسکنرها و مانیتور استفاده شده در به دست آوردن نتایج موثر باشد.کلید واژه‌ها: اسکنر، تکنیک دیجیتال غیر مستقیم، دوربین دیجیتال، رادیوگرافی پری‌اپیکال.