بررسی آسیب‌شناسی صحت تشخیص پوسیدگی‌های بین دندانی با دو سیستم رادیوگرافی دیجیتال در دو حالت وضوح (Resolution) بالا و استاندارد

چکیدهمقدمه: مزایای فراوان تصویربرداری دیجیتال منجر به استفاده بیشتر دندان‌پزشکان از آن گردیده است. کنتراست، دانسیته و برخی عوامل موثر در کیفیت تشخیص در سیستم دیجیتال قابل تغییر می‌باشند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه پوسیدگی‌های بین دندانی در دو سیستم رادیوگرافی دیجیتال شیک (schick) و سوردکس (sordex) در دو حالت وضوح (resolution) بالا و استاندارد از طریق بررسی آسیب‌شناسی بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، 24 پره مولر کشیده شده انسانی دارای پوسیدگی پروگزیمال به صورت 4‌تایی مانت شدند. هر گروه دندانی با دو سیستم شیک و سوردکس تصویربرداری گردید. در هر دو روش سنسور، در فاصله mm 10 دندان‌ها و mm 100 تیوب ثابت شد. تمامی رادیوگرافی‌ها به صورت کور توسط یک رادیولوژیست دهان و دندان در دو وضوح بالا و استاندارد کددهی گردید. برای تایید صحت پوسیدگی و عمق آن به عنوان استاندارد طلایی، دندان‌ها در جهت مزیودیستال برش داده شد و توسط یک آسیب شناس دهان و دندان با استریومیکروسکوپ کددهی گردید. سپس داده‌ها با ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون گاما در سطح اطمینان 95/0.آنالیز شدند. یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین نتایج حاصل از روش‌های مختلف رادیوگرافی با پاتولوژی وجود داشت (001/0 > p value). بیشترین میزان شباهت با نتایج آسیب‌شناسی در تصاویر سیستم رادیوگرافی شیک با رزولوشن استاندارد مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، صحت سیستم رادیوگرافی شیک با وضوح استاندارد برای تشخیص پوسیدگی‌های پروگزیمال بیشتر است. کلید واژه‌ها: دیجیتال، دندان، رادیوگرافی، پوسیدگی، صحت.