بررسی مقایسه‌ای اثر دیچ کردن توسط تکنسین‌های لابراتوار با روش استاندارد بر دقت لبه‌ای رستوریشن‌های ریختگی

چکیدهمقدمه: تطابق مارژینال رستوریشن‌ها برای موفقیت طولانی مدت آن‌ها ضروری می‌باشد. از آن‌جا که دندان‌پزشکان به طور معمول دیچ دای را به تکنسین لابراتوار محول می‌کنند و دیچ دای می‌تواند تاثیر به‌سزایی در تطابق مارژینال داشته باشد، هدف از پژوهش حاضر مقایسه دیچ کردن دای توسط تکنسین‌های لابراتوار با روش استاندارد بر دقت رستوریشن‌های ریختگی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی بر روی دندان آکریلی مولر اول سمت چپ فک پایین تراش رستوریشن فلز– سرامیک با خط خاتمه تراش چمفر عمیق انجام شد. 30 کست از مدل تهیه شد که 25 عدد توسط تکنسین‌های لابراتوار شاغل در شهر اصفهان و 5 عدد توسط متخصص پروتز‌های دندانی به روش استاندارد دیچ شد. سپس روی دای‌های دیچ شده کستینگ ساخته شد و اختلاف مارژین عمودی در چهار سطح دندان در دو گروه توسط استریو میکروسکوپ و نیز دوربین دیجیتالی اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری t-test و anova با سطح معنی‌داری 05/0 تحت بررسی آماری قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین اختلاف مارژین عمودی همه سطوح در گروه تکنسین‌های لابراتوار و گروه استاندارد به ترتیب 04/318 ± 03/436 و 49/83 ± 17/117 میکرون بود و اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0 p value < ). اما میانگین اختلاف مارژین عمودی سطوح مختلف در گروه استاندارد (95/0 = p value) و گروه تکنسین‌های لابراتوار (58/0 =p value ) از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش دیچ استاندارد توسط دندان‌پزشک از دقت بالاتری برخوردار است. اجرای برنامه‌های آموزشی برای تکنسین‌های لابراتوار جهت دیچ دای و ارجاع موارد مشکوک به دندان‌پزشک ضروری به نظر می‌رسد. کلید واژه‌ها: دندانی، تطابق مارژینال، لابراتوار.