بررسی کارایی محلول‌های رقیق نشده مختلف ثبوت در روشن کردن رادیوگرافی‌های تیره

چکیدهمقدمه: نگاره‌های رادیوگرافی دندانی، گاه به دلایل مختلف از جمله زمان تابش بیش از حد، غلظت بالای محلول ظهور و غیره تیره می‌شوند. هدف از این پژوهش، بررسی کاهش دانسیته رادیوگرافی‌های تیره با استفاده از محلول‌های مختلف ثبوت رقیق نشده بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی از مولر اول مندیبل یک جمجمه، 95 فیلم پری‌اپیکال تهیه شد. از این تعداد، یک فیلم با شرایط ایده‌ال تابش به عنوان رادیوگرافی استاندارد (شاهد مثبت)، 93 فیلم با اکسپوز بالا جهت ورود به مطالعه در نظر گرفته شد. همچنین یک فیلم با اکسپوز بالا بدون ورود در مطالعه و به منظور مقایسه تاثیر ماده ثبوت به عنوان شاهد منفی در نظر گرفته شد. تمامی رادیوگرافی‌ها به صورت اتوماتیک و در شرایطی یکسان، ظهور و ثبوت شد. سپس رادیوگرافی‌های با اکسپوز بیش از حد، به سه دسته مساوی تقسیم شدند که هر دسته شامل 31 عدد رادیوگرافی بود. هر گروه وارد یک محلول ثبوت رقیق نشده متفاوت شامل شامپیون، کرونکس و طیف‌ساز شد. دانسیته رادیوگرافی‌های مورد مطالعه به صورت عینی و نیز مشاهده‌ای (به صورت ذهنی) با استفاده از تهیه پرسش‌نامه از دندان‌پزشکان مشاهده‌گر مورد بررسی قرار گرفت و نتایج توسط آزمون‌های anova و duncan آنالیز شد (05/0 > p value).یافته‌ها: دانسیته تمام رادیوگرافی‌ها پس از استفاده از محلول ثبوت رقیق شده به صورت معناداری کاهش یافته بود. همچنین افزایش کیفیت تشخیصی نگاره‌های تیره در اثر محلول ثبوت رقیق نشده معنادار بود (001/0 > p value).نتیجه‌‌گیری: به طور کلی محلول ثبوت رقیق نشده، محلول مناسبی جهت کاهش دانستیه و اعاده کیفیت تشخیصی نگاره‌های تیره می‌باشد. همچنین از اکسپوز مجدد بیمار جلوگیری نموده و در هزینه نیز صرفه‌جویی به عمل می‌آورد.کلید واژه‌ها: رادیوگرافی، دندانی، محلول‌ها، رادیولوژی