اثر روش‌های مختلف آماده‌سازی بر استحکام باند برشی بین کامپوزیت مستقیم و کامپوزیت غیر مستقیم در محیط آزمایشگاه

چکیدهمقدمه: گاهی تعمیر ترمیم غیر مستقیم نسبت به جایگزینی کامل آن، روش مناسب‌تری می‌باشد. هدف از این پژوهش، بررسی روش‌های مختلف آماده‌سازی کامپوزیت غیر مستقیم بر استحکام باند کامپوزیت مستقیم به آن بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، تعداد 80 مکعب با کامپوزیت لابراتواری ساخته و به 4 گروه 20‌تایی تقسیم شدند. در گروه شاهد آماده‌سازی انجام نشد، آماده‌سازی در گروه دو با انجام سندبلاست، در گروه سه با اسید هیدروفلوریک 5/9 درصد و در گروه چهار با اسید فسفریک 37 درصد انجام شد. سطح تمام نمونه‌ها با کامپوزیت مستقیم تعمیر شد. نمونه‌ها، پس از 500 دور چرخه حرارتی به مدت 24 ساعت در انکوباتور نگهداری شدند. سپس توسط دستگاه اینسترون شکسته شدند. اطلاعات به دست آمده با کمک آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون tukey ارزیابی شدند (05/0 = ?).یافته‌ها: بیشترین استحکام باند با میانگین 93/25 مگاپاسکال در گروه سوم مشاهده شد (001/0 > p value). کمترین استحکام باند برشی به ترتیب در گروه اول با میانگین 00/11 مگاپاسکال و انحراف معیار 83/1 و گروه دوم با میانگین 54/12 مگاپاسکال و انحراف معیار 47/2 بود (097/0 = p value). بر اساس آزمون tukey به جز گروه 1 و 2 تمام گروه‌ها با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند (001/0 ? p value).نتیجه‌‌گیری: طبق نتایج به دست آمده نحوه آماده‌سازی کامپوزیت غیر مستقیم بر استحکام باند کامپوزیت مستقیم به آن تاثیر دارد و موثر‌ترین روش، اچینگ با اسید هیدروفلوریک می‌باشد.کلید واژه‌ها: کامپوزیت رزین‌ها، استحکام برشی، اسید هیدروفلوریک، سندبلاست