بررسی فراوانی بدخیمی‌های حفره دهان و بافت‌های اطراف در یک مرکز درمانی شهر اصفهان در یک دوره پنج ساله

چکیدهمقدمه: شیوع بدخیمی‌ها بین جوامع و در یک جامعه بر اساس محل و زمان متفاوت می‌باشد. انجام مطالعات اپیدمیولوژیک می‌تواند در آشنایی با گروه‌های در معرض خطر کمک کننده باشد. هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی بدخیمی‌های دهان و نسوج اطراف با در نظر گرفتن سن و جنس بیماران، نوع و محل بدخیمی در یک مرکز درمانی شهر اصفهان در یک دوره پنج ساله بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر توصیفی، اطلاعات مربوط به 236 مورد بدخیمی‌های دهان و بافت‌های اطراف، بین سال‌های 1389-1384 بررسی و اطلاعات مربوط به سن، جنس و محل ابتلا ثبت شد. بدخیمی‌ها از نظر بافت منشا در گروه‌های اپی‌تلیالی، بزاقی، خونی، بافت نرم و سخت قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 18 به صورت توصیفی بیان شد.یافته‌ها: بدخیمی‌های حفره دهان 8/1 درصد کل بدخیمی‌ها را در طی پنج سال مورد نظر تشکیل داد. میانگین سنی مبتلایان به بدخیمی‌های دهان در این تحقیق 54 سال (5/56 سالگی در مردان و 52 سالگی در زنان) به دست آمد. نسبت ابتلا مرد به زن 2/2 برابر بود. فراوان‌ترین گروه بدخیمی‌ها مربوط به ضایعات اپی‌تلیالی با 72 درصد موارد ابتلا بود پس از آن 15 درصد بزاقی، 5/5 درصد خونی، 9/2 درصد بافت نرم و 9/2 درصد ضایعات استخوانی قرار داشتند. 20 درصد بدخیمی‌ها به حنجره و بعد از آن به زبان (17 درصد) مربوط بود. شایع‌ترین بدخیمی سرطان سلول سنگفرشی بود که 90 درصد ضایعات اپی‌تلیالی را تشکیل می‌داد.نتیجه‌‌گیری: سرطان سلول سنگفرشی فراوان‌ترین نوع بدخیمی بود. فراوانی در مردان 5/56 ساله، و در حنجره و زبان بیشتر مشاهده شد.کلید واژه‌ها: بدخیمی‌های دهان، بدخیمی‌های سر و گردن، اپیدمیولوژی