مقایسه تاثیر درمان جراحی پریودنتال و درمان معمول پریودنتال بر تغییرات غلظت سرمی C-reactive protein

چکیدهمقدمه: پریودنتیت پیشرفته با التهاب سیستمیک گسترده در ارتباط است. از سوی دیگرc-reactive protein به عنوان عامل واسطه‌ای که ارتباط بیماری پریودنتال را با برخی بیماری‌های سیستمیک نشان می‌دهد شناخته می‌شود. این عامل در پیش‌گویی حوادث قلبی- عروقی و مرگ ناشی از سکته‌های مغزی بر کلسترول برتری داشته است. مطالعات قبلی ارتباط بین پریودنتیت و افزایش غلظت سرمی c-reactive protein را در جوامع مختلف نشان داده‌اند. این پژوهش به مقایسه تاثیر جراحی پریودنتال و درمان‌های معمول بر تغییرات c-reactive protein در مبتلایان به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته پرداخته است. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی، در سال1387، بر روی80 فرد سالم از لحاظ سیستمیک با گستره سنی 37-28 سال که مبتلا به پریودنتیت ژنرالیزه متوسط تا پیشرفته بودند در 2 گروه مساوی انجام شد. یک گروه، تحت درمان معمول پریودنتال (جرم‌گیری) و گروه دیگر تحت درمان جراحی قرار گرفتند. پارامترهای پزشکی و پریودنتالی (c-reactive protein، عمق پاکت، ازدست‌رفتگی استخوان و تحلیل استخوان) همه بیماران، قبل از درمان و 6 ماه پس از آن اندازه‌گیری شد. اطلاعات به ‌وسیله نرم‌افزار 15 spssو با استفاده از آزمون‌های tمستقل و t زوج شده در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: هر دو درمان پریودنتال و جراحی منجر به کاهش غلظت سرمی c-reactive protein شد. درمان جراحی، تاثیر بیشتری در کاهش c-reactive protein در مقایسه با درمان معمول داشت که البته اختلاف بین دو روش معنی‌دار نبود. درمان‌های پریودنتال، موجب کاهش معنی‌داری در عمق پاکت شد ولی کاهش در از دست دادن چسبندگی و تحلیل استخوان، معنی‌دار نبود.نتیجه‌‌گیری: به نظر می‌رسد درمان جراحی پریودنتال نسبت به روش‌های معمول، موجب کاهش بیشتری در غلظت سرمی c-reactive protein می‌گردد که نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد. کلید واژه‌ها: (crp) c-reactive protein، پریودنتیت، تحلیل استخوان آلویولار.