بررسی رابطه شاخص توده بدنی و شاخص پوسیدگی دندانی در کودکان پیش‌دبستانی شهر بابل

چکیدهمقدمه: پوسیدگی‌های درمان نشده پیشرفته، می‌توانند سبب درد و ناراحتی کودک شده و بر روند تغذیه و در نتیجه رشد کودک تاثیر بگذارند. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت سلامت دندانی (dft) و شاخص توده بدنی (bmi) و تعیین رابطه بین آن‌ها در کودکان پیش‌دبستانی بابل بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی می‌باشد که بر روی 600 کودک 6-3 ساله که بیماری سیستمیک نداشتند، انجام شد. بعد از اندازه‌گیری وزن با ترازوی کفه‌ای استاندارد و اندازه‌گیری قد با خط‌کش مدرج استاندارد، bmi تعیین و وارد منحنی استاندارد برای تعیین صدک شد. dft نیز طبق تعریف who تعیین گردید. افراد مبتلا به بیماری سیستمیک شناخته شده از پژوهش حذف شدند. سپس آنالیزهای آماری ?2 و آنالیز واریانس انجام شد (05/0 = ?).یافته‌ها: از میان 600 کودک مورد مطالعه، 206 نفر از آن‌ها (3/34 درصد) بدون پوسیدگی دندان بودند. در محاسبهbmi ، 62 درصد از کودکان، وزن نرمال، 3/15 درصد در محدوده‌ اضافه وزن و در خطر اضافه وزن و 7/22 درصد کم وزن بودند. میانگین bmi بر اساس میزان f و d معنی‌دار نبود اما با افزایش وزن، تعداد پوسیدگی دندان‌ها نیز اضافه شد (002/0 = p value) در حالی‌که رابطه معنی‌داری بین وزن و تعداد دندان ترمیم شده وجود نداشت (08/0 = p value).نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، کمترین میزان پوسیدگی و پرکردگی، در کودکان کم وزن و بیشترین میزان آن در کودکان در خطر اضافه وزن مشاهده شد. با افزایش میانگین وزن، میزان پوسیدگی به طور معنی‌داری افزایش یافت. کلید واژه‌ها: شاخص توده بدنی، پوسیدگی دندانی، کودک، پیش‌دبستانی