بررسی دقت اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی‌های قوس زایگوما

چکیدهمقدمه: در سال‌های اخیر، سی‌تی‌اسکن به عنوان جایگزینی برای رادیوگرافی‌های معمولی معرفی شده است؛ اما نقش اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی قوس زایگوما به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی دقت اولتراسونوگرافی در تشخیص شکستگی‌های قوس زایگوما بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی، ?? بیمار شامل ? مرد و ? زن، با علایم کلینیکی شکستگی میانی صورت که نمای سی‌تی‌اسکن آن‌ها، شکستگی یک‌ طرفه قوس زایگوما را نشان می‌داد، وارد مطالعه شدند. برای همه بیماران معاینات اولتراسونوگرافی به صورت دو ‌طرفه انجام شد. تمام سونوگرام‌ها توسط یک سونولوژیست که از نتایج سی‌تی‌اسکن بی‌اطلاع بود تهیه و گزارش شدند. سپس داده‌های به دست آمده با کمک نرم‌افزار spss و با محاسبه حساسیت و ویژگی در سطح معنی‌داری 95/0 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته‌ها: اولتراسونوگرافی توانست قوس‌های شکسته را با حساسیت100 درصد (بدون منفی‌ کاذب) و قوس‌های سالم را با ویژگی ??? درصد ( بدون مثبت کاذب) تشخیص دهد.نتیجه‌‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، اولتراسوند ابزار سودمندی برای معاینات اولیه شکستگی قوس زایگوما می‌باشد که می‌تواند باعث کاهش تعداد رادیوگرافی‌های تشخیصی و میزان اکسپوژر کلی بیمار شود. کلید واژه‌ها: اولتراسونوگرافی، زایگوما، شکستگی، استخوان