مقایسه میزان اشعه جذبی پوست در ناحیه تیرویید در دو تکنیک رادیوگرافی پانورامیک و توموگرافی اسپیرال

چکیدهمقدمه: تیرویید، یکی از ارگان‌های حساس به اشعه x در ناحیه سر و گردن می‌باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه میزان اشعه جذبی پوست، در ناحیه تیرویید در توموگرافی اسپیرال فکین و رادیوگرافی پانورامیک، با استفاده از دوزیمتری ترمولومینسانس بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، تعداد 36 دوزیمتر لیتیوم فلوراید (قرص tld-100) استفاده شد؛ به این صورت که در هر گرافی، یک قرص tld در تیرویید راست (سمت تیوب اشعه) و دیگری در سمت چپ (تیرویید سمت مخالف تیوب) فانتوم سر و گردن آناتومیک برش داده شده (sliced anatomic alderson) قرار داده شد و در هر مرتبه، معاینات توموگرافی و نیز رادیوگرافی پانورامیک به عمل آمد. هر دوزیمتر توسط دستگاه خواننده solaro 2a دو مرتبه خوانده شد. پس از اعمال ضرایب مورد نظر، دوز مربوط به هر tld مشخص و نتایج با آزمون آماریwilcoxon و با ضریب اطمینان 95 درصد آنالیز گردید.یافته‌ها: میانگین دوز رادیوگرافی پانورامیک در تیرویید سمت چپ، 34 میکروگری و در تیرویید سمت راست، 39 میکروگری به دست آمد. در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین، میانگین دوز 71-30 میکروگری بود. تفاوت معنی‌دار بین میانگین دوز جذبی پوست در ناحیه تیرویید، در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین و رادیوگرافی پانورامیک مشاهده نشد (05/0 < p value).نتیجه‌‌گیری: دوز جذبی پوست در ناحیه تیرویید، در یک تصویر توموگرافی که شامل چهار برش با ضخامت مشخص است، قابل مقایسه با یک تصویر پانورامیک می‌باشد. کلید واژه‌ها: دوز رادیوگرافی، توموگرافی، اسپیرال، پانورامیک، رادیوگرافی.