ارتباط بین پروتروژن اسکلتی و تمایل لبیولینگوالی دندان‌ها با ضخامت استخوان آلوئولار قدامی در تصاویر computed beam computed tomography

مقدمه: ارزیابی ضخامت استخوان آلوئولار، برای جایگذاری مناسب ایمپلنت و ساپورت و زیبایی بافت نرم اطراف رستوریشن‌های ایمپلنتی بسیار مهم است. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین پروتروژن اسکلتی فکین و تمایل لبیولینگوالی دندان‌ها با ضخامت استخوان آلوئولار ناحیه‌ی قدامی ماگزیلا و مندیبل با استفاده از توموگرافی کامپیوتری اشعه‌ی مخروطی (computed beam computed tomography) cbct بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، از 100 بیمار مراجعه‌کننده به بخش رادیولوژی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی تبریز که جهت جایگذاری ایمپلنت بین سال‌های 1392 تا 1394 اقدام کرده بودند، تصویر توموگرافی کامپیوتری اشعه‌ی مخروطی تهیه شد. پروتروژن ماگزیلا و مندیبل با اندازه‌گیری زوایای sna و snb و تمایل لبیولینگوالی دندان‌های قدامی ماگزیلا و مندیبل با اندازه‌گیری زوایای u1-na و l1-nb تعیین گردید. ضخامت استخوان باکال در 3 میلی‌متر زیر (a) cej (chemical engineering journal)، قسمت میانی ریشه (b) و آپکس (c) اندازه‌گیری شد. آنالیز داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی و ضریب همبستگی pearson در سطح معنی‌داری 0.05 > p value به دست آمد.یافته‌ها: میانگین ضخامت استخوان در سطح c، بیشتر و در سطح a، کمتر از دو سطح دیگر بود. بین میانگین ضخامت استخوان ماگزیلا و sna (به جز ناحیه‌ی b کانین) ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت (0.05 < p value). بین میانگین ضخامت ماگزیلا و u1-na و همچنین میانگین ضخامت مندیبل و snb و l1-nb ارتباط آماری معنی‌داری وجود ندارد (0.05 < p value).نتیجه‌گیری: ارتباط آماری بین پروتروژن ماگزیلا و مندیبل و تمایل لبیولینگوالی دندان‌های قدامی و ضخامت استخوان آلوئولار وجود نداشت.