|
|
مقایسهی میزان شویش اجزای آلی کامپوزیت رزین متداول و اورموسر در محیطهای مختلف
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خاقانی سمیه ,برکتین مهرداد ,عبدالملکی مریم
|
منبع
|
مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان - 1399 - دوره : 16 - شماره : 3 - صفحه:300 -307
|
چکیده
|
مقدمه: مطالعه بر زیستسازگاری کامپوزیتها و از جمله بررسی اجزای شسته شده از آنها و تاثیر احتمالی این مواد بر بدن، حائز اهمیت فراوان هستند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شویش اجزای آلی کامپوزیت رزین متداول و اورموسر در محیطهای مختلف بود.مواد و روشها: در این مطالعهی تجربی- آزمایشگاهی، با استفاده از یک مولد تفلونی، 32 نمونه از دو نوع کامپوزیت میکروهیبرید all purpose متاکریلات بیس و اورموسر (ادمیرافیوژن) با قطر 6 میلیمتر و ارتفاع 2 میلیمتر آمادهسازی شد. نمونهها در آب مقطر و متانول غوطهور شدند. پس از 24 ساعت و 7 روز، میزان آزاد شدن تریاتیلن گلیکول دیمتاکریلات (tegdma)، اورتان دیمتاکریلات (udma) و کامفورکینون (cq) توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی بررسی شد. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری tukey و anova در نرمافزار spss نسخهی 23 مورد ارزیابی قرار گرفت (0.05 > α).یافتهها: میزان شویش tegdma، udma، cq به طور معنیداری کمتر از کامپوزیت میکروهیبرید است(0.009 > p value) و این اختلاف معنیدار با گذشت زمان یک هفته، برای هر دو ماده وجود داشت(0.001 > p value).نتیجهگیری: کامپوزیت اورموسر، کمترین میزان شویش اجزای tegdma، udma و cq را نسبت به کامپوزیت میکروهیبرید داشت و میزان شویش کامپوزیت اورموسر در آب، کمتر از متانول بود و میزان شویش cq در کامپوزیت اورموسر در متانول بیشتر از سایر اجزا بود.
|
کلیدواژه
|
کامپوزیت رزین، شویش، اورتان دیمتاکریلات، تریاتیلن گلیکول دیمتاکریلات، کامفورکینون
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان), ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان), دانشکدهی دندانپزشکی, گروه دندانپزشکی ترمیمی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان), دانشکدهی دندانپزشکی, گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|