بررسی میزان آگاهی دندان‌پزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندان‌پزشکی شهر اصفهان درباره‌ی تدابیر دندان‌پزشکی قبل، حین و بعد از شیمی‌درمانی

مقدمه: سرطان دهان، یکی از سرطان‌های شایع و جزء 10 علت مرگ و میر در جهان است. شیمی‌درمانی، اغلب باعث سرکوب مغز استخوان شده و با کاهش لکوسیت‌ها سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی دندان‌پزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندان‌پزشکی شهر اصفهان درباره‌ی تدابیر دندان‌پزشکی قبل، حین و بعد از شیمی‌درمانی بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی است و تا آن‌جایی که به نوع تحقیقات مربوط است یک پژوهش کاربردی می‌باشد. در این مطالعه، 140 نفر از دندان‌پزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندان‌پزشکی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعه به صورت میدانی و از طریق پرسش‌نامه جهت سنجش میزان آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان سال آخر دندان‌پزشکی انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار spss نسخه‌ی 22 و آزمون آماری 2χ تجزیه و تحلیل آماری شدند (0.05 > α).یافته‌ها: در میان دانشجویان، کم‌ترین نمره‌ی سطح آگاهی، نمره‌ی 7 و بیشترین نمره، 16 بود و در میان دندان‌پزشکان، کم‌ترین نمره، 6 و بیشترین نمره، 16 بود. میزان آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان مورد مطالعه متوسط بود. میانگین نمره‌ی آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان از 20 نمره به ترتیب (2.5 ± 11.53) و (1.9 ± 11.74) بود. بین متغیرهای جنس، سن، سابقه‌ی طبابت، مدت تاسیس مطب با میزان آگاهی از نظر آماری رابطه‌ی معنی‌داری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: میزان آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان به اندازه‌ی کافی نبود. فقدان انگیزه و عدم آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان دندان‌پزشکی از نقشی که در شناسایی زود هنگام ضایعات سرطانی و یا پیش‌سرطانی می‌توانند داشته باشند و همچنین عدم آگاهی از تدابیر دندان‌پزشکی در بیماران شیمی‌درمانی از جمله دلایلی هستند که کافی نبودن سطح آگاهی دندان‌پزشکان و دانشجویان حاضر را توجیه می‌کند.