بررسی رابطه‌ی میان ابعاد عضله‌ی ماستر و ابعاد ورتیکالی صورت و مندیبل توسط تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری

مقدمه: از آن‌جایی که تئوری فانکشنال ماتریکس، در بیان رشد و تکامل کرانیوفاشیال اهمیت بسزایی دارد، بررسی رابطه‌ی فانکشن عضلات جونده از جمله ماستر با رشد و تکامل فکین به خصوص در بعد ورتیکالی لازم می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه‌ی میان ابعاد عضله‌ی ماستر و ابعاد ورتیکالی صورت و مندیبل توسط تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی– تحلیلی، تصاویر سی‌تی‌اسکن سه بعدی صورت 190 بیمار (مرد و زن) مورد بررسی قرار گرفت. اندازه‌گیری‌های انجام شده از هر دو سمت (چپ و راست)، توسط نرم‌افزار workstation انجام شد. عرض عضله‌ی ماستر، در نمای آگزیال و طول و ضخامت عضله‌ی ماستر در نمای کرونال محاسبه گردید. ارتفاع استخوان راموس در هر دو سمت، اندازه‌گیری شد و همچنین اندازه‌گیری بعد ورتیکالی صورت در قدام و خلف انجام گرفت. پس از اندازه‌گیری‌های انجام شده، مشاهده گردید که اختلاف چشمگیری بین دو سمت صورت وجود نداشت، پس اندازه‌گیری ابعاد در هر دو سمت (چپ و راست) صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری پیرسون و تی در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 22 تجزیه و تحلیل شدند (0.05 > p value). یافته‌ها: طول راموس مندیبل در هر دو جنس، تفاوت آماری معنی‌داری داشت (0.0001 = p value) و مردان، طول راموس بلندتری نسبت به زنان داشتند. در بررسی همبستگی طول راموس مندیبل با عرض، طول و ضخامت عضله‌ی ماستر در تمام بیماران، یک رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار وجود داشت (0.0001 = p value). بررسی همبستگی ابعاد ورتیکالی صورت با ابعاد عضله‌ی ماستر در اکثر بیماران با زاویه‌ی پلن پالاتال- پلن مندیبولار (0.676 = p value) و شیب پلن مندیبل، رابطه‌ی مستقیم داشت ولی از نظر آماری معنی‌دار نبود(0.993 = p value).نتیجه‌گیری: با تغییر ابعاد عضله‌ی ماستر، ابعاد اسکلتی و مورفولوژی کرانیوفاشیان و زوایای اسکلتی، تحت تاثیر قرار می‌گیرد.