بررسی تاثیر اندازه‌ی اباتمنت بر استحکام کششی روکش‌های سمان شده بر اباتمنت‌های یک قطعه‌ای

مقدمه: ابعاد اباتمنت، یکی از مهم‌ترین عوامل موثر بر گیر رستوریشن‌های متکی بر ایمپلنت به شمار می‌رود. اباتمنت‌های قطورتر، دارای مزایای فراهم کردن دیواره‌ی ضخیم‌تر در بدنه‌ی خارجی و سطح بیشتر به منظور تامین گیر رستوریشن است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ابعاد اباتمنت بر گیر رستوریشن‌های متکی بر ایمپلنت بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی از نوع آزمایشگاهی، 40 عدد آنالوگ ایمپلنت با استفاده از سرویور درون بلوک‌های تهیه شده از آکریل خودسخت شونده قرار داده شدند. 40 عدد اباتمنت تیتانیومی با طول‌های 5.5 و 7 میلی‌متر و قطرهای 3.5 و 4.3 میلی‌متر به آنالوگ‌های ایمپلنت با تورک 35 نیوتن سانتی‌متر متصل گردید. روکش‌ها با استفاده از سمان موقت تمپ باند، سمان شدند. نمونه‌ها قبل از آزمایش در رطوبت 100 درصد و دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. رستوریشن‌ها با استفاده از دستگاه یونیورسال تستینگ ماشین با افزایش تدریجی نیرو و با سرعت 0.5 سانتی‌متر در دقیقه تحت نیروی کششی قرار گرفتند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری واریانس دوطرفه تحلیل گردید و آنالیز داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه‌ی 23 انجام شد (0.05 = α).یافته‌ها: افزایش ارتفاع اباتمنت، به طور معنی‌داری سبب افزایش گیر رستوریشن شد (0.03 = p value). افزایش قطر اباتمنت سبب کاهش گیر رستوریشن شد که این کاهش معنی‌دار نبود (0.41 = p value). بین نسبت ارتفاع به قطر اباتمنت و گیر رستوریشن، رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری وجود داشت (0.01 = p value، 0.343 = r). بین سطح اباتمنت (حاصل ضرب ارتفاع در قطر اباتمنت) و گیر رستوریشن رابطه‌ی مستقیم و ضعیفی وجود داشت که معنی‌دار نبود (0.127 = p value، 0.185 = r).نتیجه‌گیری: افزایش ارتفاع و نسبت ارتفاع به قطر اباتمنت در مقایسه با افزایش سطح اباتمنت در رابطه با افزایش قطر اباتمنت، تاثیر بیشتری در گیر رستوریشن خواهد داشت.