مقایسه‌ی میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی 6 و 12 ماهه‌ی دندان‌های مولر دوم شیری پالپوتومی شده با فرموکرزول و بیودنتین

مقدمه: یکی از درمان‌های رایج برای نگهداری دندان‌های شیری پوسیده تا زمان افتادن طبیعی آن‌ها، پالپوتومی می‌باشد. مواد مختلفی همچون فرموکرزول، زینک اکساید اوژنول، mineral trioxide aggregate و بیودنتین در پالپوتومی دندان‌ها به کار می‌رود. هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی ‌میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی مولرهای شیری پالپوتومی شده با فرموکرزول و بیودنتین بود. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 66 دندان مولر دوم شیری فک پایین کودکان 4-7 ساله‌ی مراجعه‌کننده به بخش کودکان دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان اصفهان در سال تحصیلی 96-97، که دارای معیارهای لازم برای انجام پالپوتومی بودند، انتخاب شدند. در هر بیمار به طور تصادفی، یک دندان در گروه پالپوتومی با فرموکرزول و یک دندان در گروه پالپوتومی با بیودنتین قرار گرفت و درمان پالپوتومی دندان‌ها با استفاده از فرموکرزول و بیودنتین انجام شد. سپس با روکش استیل زنگ نزن، تاج دندان‌ها بازسازی شدند. در فراخوان‌های 6 و 12 ماهه، نتایج کلینیکی و رادیوگرافی این دندان‌ها ثبت شد. داده‌های به دست آمده با آزمون آماری فیشر و نرم‌افزار spss نسخه‌ی 22 تجزیه و تحلیل شدند (0.05 = α).یافته‌ها: موفقیت کلینیکی 6 و 12 ماهه‌ی پالپوتومی هر دو گروه، 100 درصد بود. موفقیت رادیوگرافی 6 ماهه‌ی گروه فرموکرزول، 84.8 درصد و گروه بیودنتین، 93.9 درصد بود (0.21 = p-value). موفقیت رادیوگرافی 12 ماهه‌ی گروه فرموکرزول و گروه بیودنتین به ترتیب 81.8 و 93.9 درصد بود (0.13 = p-value). نتیجه‌گیری: بیودنتین در مقایسه با فرموکرزول، موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی 6 و 12 ماهه‌ی بهتری داشت ولی اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده نشد، بنابراین به نظر می‌رسد که بیودنتین، می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب جهت پالپوتومی مولر دوم شیری مندیبل مطرح باشد.