مقایسه‌ی سطح بزاقی اینترلوکین 6 در کودکان با پوسیدگی زودرس کودکی در پوسیدگی‌های خفیف و شدید، قبل و 3 ماه بعد از درمان

مقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی و مقایسه‌ی تغییرات سطح بزاقی اینترلوکین 6 (il6) در کودکان با پوسیدگی زودرس کودکی، در پوسیدگی‌های خفیف و شدید قبل و سه ماه بعد از درمان بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی هم‌گروهی آینده‌نگر، 32 کودک سه تا شش ساله که 12 نفر فاقد پوسیدگی، 10 نفر با پوسیدگی زودرس خفیف (4 > dmft > 1) و 10 نفر با پوسیدگی زودرس شدید (5 < dmft) بودند، وارد مطالعه شدند. از تمامی کودکان، با فاصله‌ی 1 ساعت از خوردن مواد غذایی، نمونه‌ی بزاقی گرفته شد. سپس گروه با پوسیدگی زودرس شدید، تحت درمان بی‌هوشی یک جلسه‌ای و گروه با پوسیدگی زودرس خفیف، تحت درمان سرپایی قرار گرفتند. گروه بدون پوسیدگی، بدون مداخله پیگیری شد. سه ماه پس از درمان، نمونه‌ی بزاقی مجدداً به شیوه‌ی قبلی تهیه گردید. سطح il بزاقی در نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، ویلکاکسون و کروسکال‌والیس با سطح معنی‌داری 0.05 و در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 22 انجام شد.یافته‌ها: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد، سطح بزاقی il6 در گروه با پوسیدگی زودرس شدید، از دو گروه دیگر، بالاتر بود (0.007 = p-value و 0.001 = p-value) ولی میان دو گروه اول، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت(0.059 = p value). در رابطه با درمان انجام شده، مشخص شد تنها در گروه با پوسیدگی زودرس شدید، اختلاف سطح بزاقی il6 قبل و سه ماه بعد از درمان، قابل توجه است (0.007 = p-value).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، سطح il6 می‌تواند یک پیشگویی‌کننده‌ی نسبی مرتبط با ضایعات دندانی باشد. ترمیم این ضایعات در گروه پوسیدگی زودرس شدید، باعث کاهش معنی‌داری در سطح il6 گردید، ولی این کاهش در گروه پوسیدگی زودرس خفیف، معنی‌دار نبود.