ارزیابی همبستگی نتایج حاصل از آنالیزهای بافت نرم و سخت جهت تعیین تحدب صورت و زاویه‌ی فاسیال در مراجعه کنندگان به کلینیک‌های ارتودنسی شهر بندرعباس

مقدمه: از آن‌جا که هارمونی و بالانس صورت در نتیجه‌ی تاثیر متقابل بافت سخت و نرم تعیین می‌گردد، پی بردن به رابطه‌ی این دو بافت در طراحی درمان، بسیار ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی زاویه‌ی فاسیال و زاویه‌ی تحدب صورت در بافت نرم و میزان ارتباط آن با بافت سخت در افراد مراجعه‌کننده به دانشکده‌ی دندان‌پزشکی شهر بندرعباس بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 75 فیلم لترال سفالومتری مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها با دامنه‌ی سنی 18-25 سال، دارای دندان‌های دائمی (به جز مولر سوم) و بدون سابقه‌ی ترومای سر و صورت، سابقه‌ی جراحی ارتوگناتیک، سابقه‌ی درمان قبلی ارتودنسی و آنومالی مادرزادی بودند. مقدار زاویه‌های فاسیال بافت نرم و سخت، زاویه‌ی تحدب صورت بافت نرم و سخت، ضخامت بافت نرم چانه و ضخامت لب بالا اندازه‌گیری شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه‌ی 22 آنالیز شد. برای مقایسه‌ی بین دو گروه مرد و زن، از آزمون من‌ویتنی و برای بررسی همبستگی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (0.05 > p value). یافته‌ها: همبستگی بین زاویه‌ی فاسیال (0.05 > p value، 0.9 = r) و زاویه‌ی تحدب صورتی (0.05 > p value، 0.7 = r) در بافت نرم و سخت، معنی‌دار بود. میانگین ضخامت لب بالا در مردان 2.33 ± 14.58 و در زنان 1.74 ± 12.20 میلی‌متر بود. بین ضخامت بافت نرم چانه با جنس، ارتباط معنی‌دار وجود داشت (0.05 > p value). میانگین ضخامت بافت نرم چانه در مردان (2.32 ± 12.50) بیشتر از زنان (2.32 ± 10.84) می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به همبستگی بین زاویه‌ی فاسیال و زاویه‌ی تحدب صورتی در بافت نرم و سخت، می‌توان از بافت نرم برای فهم این موارد در بافت سخت استفاده کرد.