ارتباط علایم اختلالات گیجگاهی- فکی با نوع، میزان مصرف و الگوی جویدن آدامس

مقدمه: جویدن آدامس، از جمله عادات پارافانکشن دهانی به حساب می‌آید و از علل مرتبط با بروز اختلالات گیجگاهی- فکی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نوع، میزان مصرف و الگوی جویدن آدامس بر شیوع علایم اختلالات گیجگاهی- فکی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، تعداد 73 نفر در محدوده‌ی سنی 20 تا 30 سال که مصرف‌کننده‌ی آدامس بودند، با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و کدهای اخلاق، مورد بررسی قرار گرفتند. نوع آدامس، میزان مصرف و الگوی جویدن آن از طریق پرسش‌نامه و علایم اختلالات گیجگاهی- فکی از طریق معاینه، در هر فرد بررسی و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از spss نسخه‌ی 20 و آزمون‌های کای‌اسکوئر، من‌ویتنی و فیشر با سطح معنی‌داری (0.05 ≥ p value) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: در این مطالعه، شایع‌ترین علامت اختلالات گیجگاهی- فکی، صدای مفصل (31.5 درصد) بود. محدودیت در حرکات فکی به طور معنی‌داری در خانم‌ها بیشتر از آقایان بود (0.018 = p value). نوع، سابقه‌ی مصرف و مدت زمان مصرف آدامس با هیچ یک از علایم اختلالات گیجگاهی- فکی رابطه‌ی معنی‌داری نداشتند. ارتباط معنی‌داری میان سرعت سیکل جویدن آدامس (0.04 = p value)، یکنواخت ماندن سیکل جوش (0.048 = p value) و زمان تغییر سیکل جوش (0.04 = p value) با بعضی از علایم اختلالات گیجگاهی- فکی دیده شد.نتیجه‌گیری: علایم اختلالات گیجگاهی- فکی با نوع آدامس و میزان مصرف آن ارتباط معنی‌داری نداشت ولی با الگوی جویدن آدامس، سرعت سیکل جویدن آدامس، یکنواختی و زمان تغییر سیکل جوش، ارتباط معنی‌دار دیده شد.