بررسی کیفیت زندگی بیماران درمان شده با دنچر کامل در دانشکده‌ی دندان‌پزشکی همدان در سال‌های 1395-1397

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده‌اند که بی‌دندانی و دنچرهای کامل معمولی، تاثیر منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان بیماران می‌گذارد، اما برخی دیگر رضایت بالایی از زندگی روزانه را در این بیماران گزارش کرده‌اند. از آنجایی که نتایج مطالعات در این خصوص متناقض بوده و همچنین در ایران مطالعات کمی به ارزیابی این موضوع پرداخته‌اند، لذا در این مطالعه، کیفیت زندگی افراد درمان شده با دنچر کامل در دانشکده‌ی دندان‌پزشکی همدان طی سال‌های 1395-1397 مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: شرکت‌کنندگان از بین مراجعه‌کنندگان به دانشکده‌ی دندان‌پزشکی همدان در سال تحصیلی 1395-97 انتخاب شدند. اطلاعات فردی و بالینی بیماران ثبت شد و کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهانی توسط پرسش‌نامه‌ی استاندارد 14-ohip (oral health impact profile) قبل از تحویل دنچر و یک بار هم یک ماه بعد از تحویل دنچر، ارزیابی و مقایسه شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های تی مستقل، تی زوجی، آنالیز واریانس یک‌طرفه و رتبه‌ای علامت‌دار ویلکاکسون در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 21 صورت گرفت (0.05 = α).یافته‌ها: نمره‌ی ohip پس از تحویل دست دندان جدید در مجموع افراد شرکت‌کننده، به طور معنی‌داری کاهش یافت (0.008 = p value) و این کاهش در زنان معنی‌دار بود اما در مردان معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: بطور کلی استفاده از دست دندان، باعث بهبود کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهانی افراد می‌شود که این بهبود، بیشتر مربوط به جنبه‌هایی همچون تکلم، رژیم غذایی و خجالت از وضعیت ظاهری می‌باشد.