بررسی وجود کیت اورژانس و توانایی استفاده از آن توسط دندان‌پزشکان عمومی اصفهان

مقدمه: فور‌یت‌های پزشکی، یکی از استرس‌زاترین شرایط در مطب دندان‌پزشکی است. اولین و مهم‌ترین قدم در کنترل اورژانس‌‌‌‌های پزشکی، توانایی ارائه‌ی اقدامات حیاتی پایه bls (basic life support) می‌باشد که نیازمند داشتن آگاهی‌، مهارت و تجهیزات می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت تجهیزات و داروهای اورژانس و توانایی استفاده از آنها توسط دندان‌پزشکان عمومی می‌باشد که در سه شهر استان اصفهان انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که با مراجعه به 85 مطب دندان‌پزشک عمومی و با استفاده از پرسش‌نامه انجام شده است. داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه‌ی 23 تجزیه و تحلیل شد و نتایج به صورت میانگین برای داده‌های کمی و فراوانی جهت داده‌های کیفی نمایش داده شد‌ند. از آزمون تی‌مستقل با سطح معنی‌داری (0.05 > p value) نیز جهت بررسی روابط آماری استفاده شده است. یافته‌ها: بر طبق نتایج این مطالعه، (39.7 درصد) از دندان‌پزشکان در طول یک سال گذشته، با حوادث اورژانس برخورد کرده بودند که شایع‌ترین مورد آن، سنکوپ وازوواگال گزارش شده بود. هیدروکورتیزون (35.6 درصد) و نیتروگلیسیرین (32.8 درصد)، بیش‌ترین داروهای اورژانس و کپسول اکسیژن (54.7 درصد)، فراوان‌ترین وسیله‌ی موجود در مطب‌ها بودند. آزمون تی‌مستقل، ارتباط آماری معنی‌داری را بین سابقه‌ی گذراندن دوره‌های آموزشی کنترل فوریت‌های اورژانس با تجهیزات کیت مطب را نشان داد (0.04 = valuep). نتیجه‌گیری: اغلب مطب‌های دندان‌پزشکی، کیت اورژانس ناقصی داشتند و بیشتر دندان‌پزشکان، مهارت کافی در خدمات اورژانسی نظیر تزریق وریدی یا زیر پوستی نداشتند. یافته‌های این مطالعه قویاً آموزش‌های مناسب عملی را هم برای دندان‌پزشکان و هم برای دانشجویان دندان‌پزشکی پیشنهاد می‌کند.