ارتباط بروز پروتئین E-Cadherin با درجه‌ی آسیب‌شناختی سرطان سلول سنگفرشی دهان

مقدمه: سرطان دهان، هشتمین سرطان شایع در مردان و پانزدهمین سرطان شایع در زنان می‌باشد. تقریباً 94 درصد بدخیمی‌های دهان را کارسینوم سلول سنگفرشی scc (squamous cell carcinoma) تشکیل می‌دهد. سرطان دهان، در خلال دو مرحله‌ی بیولوژیک مهم، گسترش و پیشرفت می‌نماید. در این پژوهش با هدف تعیین نقش میزان بروز پروتئین e-cadherin در درجه‌های مختلف سلول سنگفرشی سرطانی مخاط دهان به دنبال بررسی نقش این پروتئین در سرطانی شدن سلول سنگفرشی مخاط دهان بودیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد 20 نمونه از بلوک‌های پارافینی ثابت شده با فرمالین، شامل 10 نمونه‌ی تشخیص داده شده‌ی well differentiated oral squamous cell carcinoma و 10 نمونه‌ی تشخیص داده شده‌ی poorly differentiated oral squamous cell carcinoma بدون توجه به سن و جنس بیماران و 5 نمونه مخاط نرمال دهان به عنوان کنترل تهیه و با روش ایمنوهیستوشیمیایی رنگ‌آمیزی گردید. سپس نمونه‌های رنگ‌آمیزی شده توسط دو پاتولوژیست، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر، فیشر و mcnemar استفاده شد. آزمون‌ها در سطح خطای پنج درصد و با استفاده از نسخه‌ی 20 نرم‌افزار spss انجام گرفت. یافته‌ها: بروز نشانگر e-cadherin در درجه‌های تمایز گوناگون scc هم از نظر مکان، رنگ‌پذیری و هم از نظر بود و نبود یکنواختی رنگ‌پذیری نشانگر، با کاهش درجه‌ی تمایز بافت‌شناختی کارسینومای سلول سنگفرشی، کاهش قابل توجهی نشان داد. همچنین بین سلول‌های خوب و ضعیف تمایز یافته نیز، رنگ‌پذیری نشانگر، از نظر آماری تفاوت معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش بیانگر این بود که با ضعیف‌تر شدن درجه‌ی تمایز بافت‌شناختی سلول سنگفرشی، بروز پروتئین e-cadherin نیز کاهش می‌یابد.