بررسی اثرات روانی- اجتماعی درمان‌های ارتوگناتیک و جراحی فک در بیمارانکاندیدای جراحی فک و صورت

مقدمه: هدف از درمان‌های ارتوسرجی، نه تنها شامل درمان اجزای عملکردی و بهبود زیبایی ناهنجاری‌های فکی- دندانی است، بلکه توجه به عوامل روانی بیمار نیز می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تعیین اثرات روانی- اجتماعی درمان‌های ارتودنسی و جراحی فک در بیماران کاندیدای جراحی فک و صورت بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، تعداد 27 بیمار متقاضی جراحی ارتوگناتیک انتخاب شدند که وضعیت روانی- اجتماعی آن‌ها با پرسش‌نامه‌ی شخصیت‌سنج mmpi (minnesota multiphasic personality inventory) یک ماه قبل از عمل جراحی و دو ماه بعد از آن، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج با 30 دانشجوی دندان‌پزشکی دارای اکلوژن کلاس i که از نظر سن و جنس تقریباً مشابه بودند، به عنوان گروه شاهد مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون‌های تی زوجی، تی مستقل و کای‌اسکوئر انجام شد (0.05 = α).یافته‌ها: نمره‌ی اسکیزوفرنی، ضعف روانی، پارانویا و افسردگی در گروه بیماران قبل از جراحی، به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (0.05 > p value)، اما سایر نیمرخ‌های روانی- اجتماعی بین گروه شاهد و گروه آزمون، اختلاف معنی‌دار نداشت. میانگین نمره‌ی افسردگی بعد از عمل، به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (0.04 = p value)، اما سایر نیمرخ‌های روانی، اختلاف معنی‌داری نداشتند. میانگین نمره‌ی اسکیزوفرنی و ضعف روانی بعد از عمل نسبت به قبل از عمل، به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (0.04 = p value) ولی در مورد سایر جنبه‌های روانی، تفاوت معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: ناهنجاری‌های فکی- صورتی، می‌تواند سبب ایجاد برخی از اختلالات روانی- اجتماعی در بیماران گردند و جراحی ارتوگناتیک، ممکن است کمک به کاهش برخی از این اختلالات کند.