مقایسه‌ی آزمایشگاهی سه روش مختلف تهیه‌ی آکریل دنچر در چسبندگی و کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکانس

مقدمه: کاندیدیازیس، شایع‌ترین عفونت قارچی حفره‌ی دهان است که اغلب توسط کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‌شود. از آنجایی که حضور میکروارگانیسم‌های فرصت‌طلبی چون کاندیدا آلبیکانس و چسبندگی آنها به بیس دنچر در دهان و بروز استوماتیت ناشی از دنچر، از شایع‌ترین بیماری‌های ناشی از دنچر کامل و پارسیل می‌باشد، در این مطالعه، مقایسه‌ی آزمایشگاهی سه روش مختلف تهیه‌ی آکریل بیس دنچر در چسبندگی و کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکانس انجام گرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی- آزمایشگاهی، 60 مکعب با ابعاد 10×10×10 میلی‌متر از جنس رزین آکریلی (ivoclar vivadent_ liechtenstein) با سه روش تهیه‌ی سرماسخت، گرماسخت و مولد تزریقی آماده و کاملاً پالیش شدند. سوسپانسیون مخمری روی سطح بلوک‌های رزینی برای مدت 40 دقیقه انکوبه شد. سپس با 1 میلی‌لیتر سرم فیزیولوژی استریل شسته و 20 میکرولیتر از محلول حاصل بر روی پلیت سابروز دکستروز آگار کشت داده شد. تعداد کلنی‌ها بعد از 24 ساعت و 48 ساعت شمارش شدند. برای زمان‌های 60 و 120 دقیقه هم به همین ترتیب عمل شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری spss نسخه‌ی 20 و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس دوطرفه و تی‌زوجی تجزیه و تحلیل شدند (0.05 = α).یافته‌ها: نتایج رشد مخمر هم در روش تهیه‌ی آکریل (0.001 =p value ) و هم مدت زمان مجاورت قارچ و آکریل (0.001 >p value ) معنی‌دار بود. کم‌ترین میزان کلنی در روش سرماسخت دیده شد. در هر سه نوع روش ساخت آکریل، مدت زمان مجاورت آکریل و قارچ، میانگین تعداد کلنی کاندیدا آلبیکانس در کشت 48 ساعته، به طور معنی‌داری بیشتر از کشت 24 ساعت بود (0.001 >p value ).نتیجه‌گیری: روش تهیه‌ی آکریل بر روی چسبندگی و کلونیزاسیون کاندیدا آلبیکانس موثر می‌باشد و با توجه به میزان کمتر کلونیزاسیون در آکریل سرماسخت بهتر است از این نوع آکریل، به خصوص برای افرادی که مستعد عفونت هستند یا افرادی که بهداشت ضعیفی دارند، استفاده شود.