بررسی اثر دو تقویت کننده‌ی نانوبیوسرامیکی متفاوت بر خواص آمالگام دندانی

مقدمه: آمالگام، از رایج‌ترین مواد پر کننده‌ی دندان به شمار می‌رود که همچنان استفاده‌ی کلینیکی از آن مورد بحث محققین می‌باشد. این آلیاژ به واسطه‌ی محتوی جیوه و خطرات ناشی از آن و مقاومت به خوردگی محدود در محیط بدن، مورد انتقاد پژوهشگران قرار دارد. لذا در مطالعه‌ی حاضر، کامپوزیت‌های آمالگام/نانوهیدروکسی آپاتیت و آمالگام/نانوبایوگلاس برای کاهش محدودیت‌های فعلی آمالگام، طراحی و ساخته شد و تاثیر نوع تقویت کننده بر خواص مکانیکی و خوردگی آمالگام دندانی بررسی گردید.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی آزمایشگاهی و تحلیلی، کامپوزیت‌های آمالگام/نانو هیدروکسی آپاتیت و آمالگام/نانوبایوگلاس تهیه شد؛ به این روش که 2 درصد وزنی نانوبیوسرامیک، قبل از اضافه کردن جیوه، به مخلوط پودر فلزات تشکیل دهنده‌ی آمالگام افزوده شد و سپس در آمالگاماتور با جیوه مخلوط شدند و سپس در قالب فولادی توسط سنبه فشرده شدند. سپس نمونه‌های سخت شده، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد ارزیابی ریزساختاری قرار گرفتند. همچنین توسط دستگاه آزمون فشار یونیورسال، خواص مکانیکی کامپوزیت‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقاومت به خوردگی کامپوزیت‌ها به روش پولاریزاسیون پتانسیودینامیک، مورد مطالعه قرار گرفت. برای مقایسه‌ی دقیق داده‌های کمی، از آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از نرم‌افزار graphpad prism 6 استفاده شد. اختلاف آماری، معنی‌دار اعلام گردید (0.05 > p value).یافته‌ها: در حالی که با افزودن هر دو نانوبیوسرامیک هیدروکسی آپاتیت و بایوگلاس، مقاومت به خوردگی کامپوزیت افزایش می‌یابد، تاثیر هیدروکسی آپاتیت در افزایش مقاومت به خوردگی آمالگام در محلول نمکی، بیشتر بوده است. همچنین افزایش دو درصدی ذرات تقویت کننده‌ی هیدروکسی آپاتیت و بایوگلاس، سبب بهبود خواص مکانیکی کامپوزیت به ترتیب به مقدار 15 و 12 درصد شده است. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، کامپوزیت‌های پایه‌ی آمالگام توسعه داده شده، گزینه‌ی مناسبی برای اهداف پر کردن دندان‌های خلفی با اثرات سوء کمتر (خوردگی کمتر و استحکام بالاتر) باشد و نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت، موثرتر از بایوگلاس عمل کرده‌اند.