اثر تزریق انفیلتراسیون دگزامتازون، همراه با بلاک عصب آلوئولار تحتانی (لیدوکایین همراه با اپی‌نفرین 1.80000) بر میزان درد بعد از کار، در دندان‌های خلفی با پالپیت غیرقابل برگشت

مقدمه: کنترل درد در دندان‌پزشکی به خصوص در هنگام انجام درمان ریشه، اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تزریق انفیلتراسیون دگزامتازون، همراه با بلاک عصب آلوئولار تحتانی (لیدوکایین با اپی‌نفرین 1.80000) بر میزان درد بعد از کار، در دندان‌های خلفی با پالپیت غیرقابل برگشت می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 60 بیمار با پالپیت غیر قابل برگشت و درد حاد در دندان‌های مولر فک پایین، به دو گروه تقسیم شدند. پس از تزریق بلاک، برای هر بیمار، تزریق انفیلتراسیون باکالی دگزامتازون یا نرمال‌سالین انجام شد. قبل از شروع درمان و در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت پس از درمان، شدت درد هر بیمار توسط visual analogue scale ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آماری تی مستقل، کای‌اسکوئر، من‌ویتنی و فریدمن انجام شد (0.05 = α).یافته‌ها: بین دو گروه از نظر سن، جنس و درد قبل از درمان، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. در گروه شاهد، درد 12 و 24 ساعت پس از درمان به طور معنی‌داری کمتر از درد 4 ساعت پس از درمان بود، اما در گروه دگزامتازون، این تفاوت معنی‌دار نبود. با کنترل اثر فاکتورهای مداخله‌گر، درد قبل از درمان به طور معنی‌داری بر درد پس از درمان (در 4 و 6 ساعت) اثر داشت و جنسیت بر درد بعد از درمان در 12 ساعت موثر بود. نتیجه‌گیری: تزریق موضعی دگزامتازون، بر درد 4 و 6 ساعت بعد از درمان اثر قابل توجهی داشت. درد قبل از درمان بر درد پس از درمان ریشه‌ی دندان‌های مولر مندیبل با پالپیت برگشت‌ناپذیر در 4 و 6 ساعت اثر معنی‌داری داشت.