مقایسه‌ی تاثیر موفقیت روش انفیلتراسیون توسط آرتیکایین با بلاک عصب آلوئولار تحتانی توسط لیدوکایین در بی‌حسی مولرهای اول دائمی مندیبل در کودکان 8 تا 11 سال

مقدمه: از مهم‌ترین مسائل در درمان دندان‌پزشکی کودکان، کنترل درد در حین درمان می‌باشد. تزریق بلاک عصب آلوئولار تحتانی به عنوان تزریق مرسوم در بی‌حسی مولرهای دائمی فک پایین دارای محدودیت‌هایی است. همین امر سبب می‌شود ضرورت یک تزریق جایگزین احساس گردد. یکی از روش‌های پیشنهادی، تزریق انفیلتراسیون است. هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی میزان موفقیت روش انفیلتراسیون توسط آرتیکایین با بلاک عصب آلوئولار تحتانی توسط لیدوکایین در بی‌حسی مولرهای اول دائمی مندیبل در کودکان 8-11 ساله بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی از نوع تصادفی، بر روی 42 کودک 8- 11 ساله‌ی نیازمند ترمیم مولرهای اول دائمی فک پایین به صورت دوطرفه صورت گرفت و تزریق بلاک یا انفیلتره به صورت تصادفی انجام شد. سپس رفتار بیمار در دو مرحله‌ی تزریق بی‌حسی و حین ترمیم دندان بر اساس معیار sem (sounds, eyes, and motor) ثبت و جهت مقایسه‌ی sem در دو طرف از آزمون ویلکاکسون و نرم‌افزار آماری spss نسخه‌ی 20 استفاده شد. همچنین (0.05< p value) معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: یافته‌های مطالعه نشان داد که در حین تزریق بی‌حسی انفیلتراسیون آرتیکایین، هر سه معیار sem نسبت به تزریق بلاک با لیدوکایین، کاهش معنی‌داری نشان داد (0.05< p value) و همچنین بین کارایی دو روش حین ترمیم دندان، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0.05