بررسی تغییرات اسکلتی و دندانی بیماران کلاس ii اسکلتی به دنبال درمان با دستگاه فرانکل

مقدمه: دستگاه فانکشنال فرانکل، یک وسیله‌ی با ارزش برای درمان مال‌اکلوژن کلاسii می‌باشد که بیش‌ترین اثرات اسکلتال را به دنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تغییرات اسکلتی و دندانی در بیماران با مال‌اکلوژن کلاسii به دنبال درمان با دستگاه فرانکل بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، بر روی 8 بیمار با محدوده‌ی سنی 12-9 سال، دارای مال‌اکلوژن کلاس ii دندانی و اسکلتی، صورت گرفت. رادیوگرافی‌های سفالومتری لترال در ابتدا و انتهای درمان گرفته شدند. سفالوگرام‌ها ترسیم شدند و اندازه‌گیری‌های لازم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t زوجی صورت گرفت (0.05 > α).یافته‌ها: از بین متغیرهای ایجاد شده در قاعده‌ی جمجمه، بین دو گروه شاهد و درمان شده با فرانکل، طول s-n افزایش معنی‌دار داشت (0.006 = p value). در مجموعه‌ی ماگزیلا بین دو گروه، کاهش زاویه‌ی sna (0.04 =p value ) و افزایش طول ماگزیلا (0.01 = p value) معنی‌دار بود. از بین متغیرهای ایجاد شده در فک پایین، تغییرات زاویه‌ی گونیال (0.03 = p value)، زاویه‌ی snb (0.001 = p value) و snbpog (0.0005 = p value)، طول راموس (0.01 = p value)، قاعده‌ی مندیبل (0.007 = p value) و طول مندیبل (0.01 = p value) تفاوت معنی‌دار داشتند. از بین متغیرهای ایجاد شده‌ی فک بالا و پایین نسبت به هم، زاویه‌ی anb (0.0005 = p value)، از بین متغیرهای ایجاد شده ارتفاع و روابط صورتی، s-go (0.01 = p value) و n-me (0.000 = p value) و از بین متغیرهای ایجاد شده‌ی روابط دندانی، میانگین تغییرات بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت (0.01 = p value). نتیجه‌گیری: اثرات اسکلتی فرانکل شامل ممانعت از رشد ماگزیلا به سمت جلو و جابه‌جایی مندیبل به سمت قدام و در نتیجه رفع نقص مندیبل و اصلاح ناهماهنگی فکین بود و اثرات دندانی فرانکل حداقل و در جهت کاهش اورجت و اصلاح دندانی بیماران دارای مال‌اکلوژن کلاس ii بوده است.