مقایسه تاثیر آموزش جغرافیا با روش های سخنرانی، همیاری و استفاده از کامپیوتر بر عملکرد دانش آموزان پسر پایه اول راهنمایی مدارس منطقه 2 شهر تهران

در این پژوهش که به شیوه مطالعات آزمایشی صورت گرفت، از طرح بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد . پژوهش فوق به دنبال یافتن این پاسخ است که آیا پیشرفت یادگیری دانش آموزان با روشهای نوین بهتر است یا روش های متداول آموزش ؟ با توجه به محدودیتهای امکانات و عدم دسترسی دانش آموزان کلیه مناطق به سخت افزار کامپیوتر، نمونه مورد نظر از نمونه در دسترس ( مدارسی که دارای تعداد کافی کامپیوتر بودند ) انتخاب گردید . حجم نمونه مورد نظر 120 نفر بود که شامل سه کلاس اول راهنمایی بود . هر کلاس به طور تصادفی در معرض یک متغیر مستقل قرار گرفت . دراین پژوهش از آزمونهای پیشرفت تحصیلی معلم - محقق ساخته در سه فرم پیش آزمون ، پس آزمون و یادداری استفاده شد . روایی صوری و محتوایی این آزمونها درمشاوره با چند تن از معلمان جغرافیای سال اول مدارس راهنمایی مورد تایید قرار گرفت و پایایی این آزمونها از طریق روش دو نیمه کردن محاسبه شد . قبل از شروع آموزش پیش آزمونی درهر سه گروه به عمل آمد . آموزش به سه شیوه سخنرانی ، آموزش به شیوه همیاری و آموزش به کمک کامپیوتر (cai)‌در درس جغرافیا صورت گرفت . بعد از ارائه آموزش به هر سه روش در طی چهار هفته پس آزمونی در هر سه گروه اجرا شد . سه هفته بعد از پایان آموزش به وسیله آزمون یادداری میزان پایداری مطالب در حافظه دانش آموزان سنجیده شد. داده های بدست آمده از این سه آزمون با استفاده از روش تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و به کمک نم افزار spss‌ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد : 1- عملکرد دانش آموزانی که با استفاده از روش آموزش به کمک کامپیوتر و روش همیاری آمورش دیدند بهتر از روش سخنرانی و همچنین عملکرد آنها با استفاده از روش آموزش به کمک کامپیوتر بهتراز روش همیاری بود .2- میزان یادداری دانش آموزانی که با استفاده از روش سخنرانی و همیاری آموزش دیدند بهتر از میزان یادداری دانش آموزانی بود که با روش آموزش به کمک کامپیوتر آموزش دیدند .