مطالعه کارایی اسباب بازیهای اموزش کنترل خشم برای کودکان

خشم یکی از هیجانات انسان و بخشی از عکس العمل رفتاری اوست که لازم است کنترل آن در کودکی آموزش داده شود. تعدد اسباب بازیهایی که به این منظور در بازار ایران هستند چندان زیاد نیست، اما بسیاری از آنها با عنوان وسایل کمک آموزشی مورد استفاده قرار می گیرند. این در حالیست که تاکنون ارزیابی ای در خصوص اثرگذاری و کارایی این محصولات انجام نگرفته. هدف از پژوهش کاربردی حاضر ارزیابی کارایی این محصولات است. در این مطالعه حجم نمونه ای معادل 141 کودک به روش تصادفی مورد پیمایش قرار گرفتند. ابزار پیمایش جهت سنجش خشم در کودکان، پرسشنامه نلسون بوده و سپس بررسی شرایط بروز خشم و روش بروز آن از طریق پرسشنامه دوم انجام گرفت. باتوجه به ویژگی های بدست آمده، نمونه محصولات موجود در بازار مورد مطالعه واقع شدند. نتایج نشان داد اسباب بازیهای مربوطه لازم است از طریق شخصیت پردازی جذاب پوشش دهنده مرحله آرام سازی باشند، در حالیکه یا آموزش محور هستند که جذابیت لازم را برای کودک ندارند، یا کاربرد آنها در مرحله پیش از خشم است و یا برای کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی طراحی شده اند که سبب می شود هیچیک کارآیی مورد انتظار را نداشته باشند.

studying the effectiveness of anger control training toys for children

aggression is an inner tendency and part of human behavior that the child needs to learn to control it. toys are the most important product to learn children. the number of the toys with this purpose which exist in the iranian market is not very large, but many of them are used as training aids. however, no evaluation has been done so far on the effectiveness and efficiency of these products. the purpose of this applied research is to evaluate the efficiency of these toys. in this study, a sample size of 414 children was randomly surveyed. the instrument for measuring anger in children was the nelson questionnaire and then the conditions for anger and the method of its expression was done through another questionnaire. according to the obtained characteristics, available toys in the market were studied. the results showed that while the relevant toys need to cover the relaxation phase through attractive characterization, they are either learning-oriented that do not appeal to the child, or are used in the pre-anger phase, or are designed for children with attention deficit disorder that do not have the expected effectiveness.