بیکاری و اندازه دولت: آیا رابطه قابل قبولی وجود دارد

هدف این مقاله، بررسی رابطه اندازه دولت و نرخ بیکاری در ایران می‌باشد. در این راستا از چندین الگوی خودرگرسیون برداری var استفاده شده است که شامل متغیرهای اندازه دولت(سهم مخارج دولت از تولید ناخالص داخلی(ggdp )و نرخ‌ بیکاری(u) ، و نیز سایر متغیرهای مهم کلان که بر نرخ بیکاری تاثیرگذار هستند نظیر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه بر حسب مقادیر حقیقی (rgdp) ، نرخ تورم (inf) و حداقل دستمزد(rw) می‌باشد.در این پژوهش با استفاده از داده‌های سالهای 86-1350 سه مدل مختلف برآورد گردید، و نتایج مدل‌ها نشان داد که افزایش نرخ رشد اقتصادی، نرخ تورم و حداقل دستمزد باعث کاهش نرخ بیکاری و افزایش اندازه دولت موجب افزایش نرخ بیکاری خواهد شد. لذا دولت باید در جهت واگذاری فعالیت‌ها و کاهش تصدی‌گری خود گام بردارد و با جذب سرمایه و مشارکت منابع مالی خارجی و داخلی، بیشتر به وظایف حاکمیتی و نظارتی بپردازد.