اثر تورم بر عملکرد بازارهای مالی در ایران

دستیابی به رشد اقتصادی بالا و پایدار، همواره مورد نظر برنامه های اقتصادی کشورها بوده است. اثبات وجود رابطه مثبت میان توسعه بازارهای مالی و رشد اقتصادی توسط بسیاری از مطالعات، پژوهشگران را بر آن داشته است تا عوامل موثر بر رشد و توسعه بازارهای مالی را مورد مطالعه قرار دهند. یکی از عوامل تاثیرگذار بر توسعه مالی کشورها تورم است. بنابراین، محققان تلاش خود را بر تبیین چگونگی ارتباط بین تورم و توسعه مالی متمرکز نموده اند. این مقاله، رابطه بین تورم و توسعه بازار مالی در ایران را با استفاده از داده های سالیانه دوره زمانی 1357 تا 1386 برای بازار پول و داده های فصلی دوره زمانی بهار 1378 تا تابستان 1387 برای بازار سرمایه بررسی می-نماید. مدل اقتصادسنجی مورد استفاده در این تحقیق بر اساس مدل های بوید، لوین و اسمیت طراحی شده است. در ابتدا از یک مدل خطی ساده برای کنترل دیگر عوامل اقتصادی که ممکن است با عملکرد بازار مالی همبسته باشند، بهره گرفته شده و سپس، رگرسیون آستانه ای به منظور نشان دادن رابطه غیر خطی بین تورم و توسعه بازار مالی طراحی گردیده است. در این مدل، آستانه های مختلف برای تورم در نظر گرفته شده است. برای برآورد مدل از روش حداقل مربعات شرطی (cls)، استفاده شده و با توجه به ملاک حداقل مجذورات خطاها، آستانه تورم تعیین شده است. نتایج مدل برآورد شده، مشخص نمود که یک رابطه منفی بین تورم و شاخص های توسعه مالی بازار پول و یک رابطه مثبت بین تورم و شاخص های توسعه بازار سهام وجود دارد. همچنین خروجی های مدل برازش شده نشان داد که در دامنه ای از تورم، ارتباط منفی بین تورم و شاخص های توسعه مالی بازار پول معنادار نیست. علاوه بر آن، یافته های مدل برآورد شده، مشخص نمود که حد آستانه ای برای اثرگذاری تورم بر بازار سهام وجود ندارد.