جهانی سازی، مصرف انرژی و تخریب محیط زیست در ایران: شواهد تجربی از آزمون هم انباشتگی مکی

جهانی سازی، عامل مهم برای انتشار دی اکسیدکربن است و باعث می شود، کشورها از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی با یکدیگر در تعامل باشند و تعامل بین کشورهای مختلف به ناچار انتشار co2 را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات پویای جهانی شدن و مصرف انرژی بر تخریب محیط زیست ایران است. بنابراین، بررسی می شود که در بین متغیرهای جهانی سازی، مصرف انرژی و رشد اقتصادی، کدامیک در فرایند تخریب محیط زیست، تاثیرگذارتر است. جهت بررسی موضوع، از داده های سری زمانی طی دوره 1395 - 1357 و آزمون هم انباشتگی مکی و برای برآوردهای بلند مدت پویا، از مدل های fmols و ccr استفاده می شود. نتایج، نشان می دهد که جهانی شدن، بدون توجه به کاهش یا افزایش رشد اقتصادی، باعث افزایش تخریب محیط زیست می شود؛ و اثر مقیاس، در ایران، غالب است.

Globalization, Energy Consumption and Environmental Degradation in Iran: Empirical Evidence from the Maki Cointegration Test

Globalization is a driving force in emitting carbon dioxide (CO2), which causes countries to interact with each other economically, socially and politically. The interaction between countries will inevitably affect CO2 emissions. The aim of this study is to investigate the dynamic effects of globalization and energy consumption on environmental degradation in Iran. Therefore, it examines which variable (globalization, energy consumption or economic growth) is more effective in the process of environmental degradation. The Fully Modified Least Squares (FMOLS) and Charnes, Cooper and Rhodes (CCR) models are applied to investigate the subject over the period 19782016. In addition, Maki cointegration test is used to check the longterm dynamic relationships. The results show that globalization increases environmental degradation regardless of the decrease or increase in economic growth. This indicates that the scale effect of is dominant in Iran.