آزمون مدل کمیت - کیفیت فرزندان در خانواده های شهری ایران

هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه بین کمیت و کیفیت فرزندان در ایران است. فرض اولیه مدل های کمیتکیفیت باروری، این است که بین کمیت و کیفیت فرزندان، رابطه جایگزینی وجود دارد. ابهام درمورد علامت و اثر نهایی تولد فرزند جدید بر کیفیت فرزندان موجود و خطی یا غیر خطی بودن این اثر، موجب شد تا در این پژوهش، به بررسی رابطه بین کمیت و کیفیت فرزندان در ایران پرداخته شود. در این راستا، با استخراج نمونه ای شامل 5624 فرزند بالای 25 سال مناطق شهری کشور از طریق داده های سال 1394مرکز آمار ایران و با به کارگیری روش حداقل مربعات معمولی با اعمال تصحیح مجانبی وایت تحت عنوان خطای استاندارد مستحکم، رابطه بین کمیت و کیفیت فرزندان بررسی شد. نتایج، حاکی از ارتباط معنادار، منفی و غیرخطی بین اندازه خانواده و کیفیت فرزندان است اما اندازه و علامت این ارتباط برای تمام فرزندان یکسان نیست؛ به این معنی که برای تولدهای اول، دوم و سوم، رابطه مکمل بودن بین کمیت و کیفیت فرزندان وجود دارد و برای تولدهای بالاتر از سه فرزند، رابطه جایگزینی میان کمیت و کیفیت فرزندان برقرار است. بر اساس نتایج تحقیق، توصیه می شود که در سیاست های تشویق رشد جمعیت، بعد خانواده ها مورد توجه قرار گیرد؛ به این صورت که اگر در سیاست افزایش جمعیت، به جای یک سیاست همه گیر، فقط بر خانواده های بدون فرزند و یا کمتر از سه فرزند متمرکز شود، رشد جمعیت، به کیفیت آن آسیبی نمی زند و در جهت بهبود سرمایه انسانی جامعه پیش خواهد رفت.

Testing The Quantity-Quality Model of Fertility in Iran’s Urban Families

The purpose of this article is to investigate the relationship between quantity and quality of children in Iran. The quantityquality models of fertility primarily assume that there is a substitution relationship between quantity and quality of children. The ambiguity in sign and final effect of newborns on the quality of existing children and the linearity or nonlinearity of such effect led us to investigate the relationship between quantity and quality of children in Iran. In this context, by using crosssection expenditure and income data of urban households in 2015, first we draw out a sample of 5624 children over 25 years of age in urban areas. Then, we investigate the relationship between quantity and quality by applying OLS method with HuberWhite robust standard errors. The results show that there is significant, negative, and nonlinear relationship between family size and quality of children, but the size and sign of this relationship are not the same for all children, that is for first, second, and third births there is a complementary relationship between quantity and quality of children, and for births of more than three children there is a substitution link between quality and quantity of children. According to the results, we recommend that the population growth policies consider the size of families. If the policy of population growth focuses only on small families having no children or those having less than three children, population growth will not be detrimental to its quality and will improve the human capital of society.