>
Fa   |   Ar   |   En
   برآورد فرار سرمایه و عوامل موثر بر آن در ایران با رویکردی جدید (طی سال‎های 1397-1355)  
   
نویسنده شکری نعیم ,سحاب خدامرادی مرتضی
منبع پژوهشهاي اقتصادي (رشد و توسعه پايدار) - 1399 - دوره : 20 - شماره : 3 - صفحه:79 -110
چکیده    این مطالعه، ابتدا با به کارگیری یکی از کارآمدترین روش‌های محاسبه فرار سرمایه که توسط دیکومانا و بویس معرفی شده، به برآورد حجم فرار سرمایه در ایران طی دوره 1397-1355 می‌پردازد، سپس جهت تایید وجود یک رابطه تعادلی بلندمدت بین فرار سرمایه و عوامل موثر بر آن، رویکرد آزمون کرانه lrm;ها را که توسط پسران و همکاران بسط یافته، با پیروی از متدولوژی اقتصاد سنجی کل به جزء، مورد استفاده قرار می‌دهد. پس از تایید وجود چنین رابطه‌ای، با به‌کارگیری روش ardl، به تخمین پارامترهای بلندمدت و کوتاه‌مدت آن می‌پردازد. روش مذکور، صرف نظر از اینکه متغیرهای تحت بررسی انباشته از درجه یک یا صفر باشد، امکان استنباط‌های آماری بر پارامترهای بلندمدت و کوتاه‌مدت را فراهم می‌سازد. مروری بر نتایج به دست آمده، نشان می‌دهد که طی سال‌های اولیه انقلاب و جنگ، فرار سرمایه رقم قابل توجهی داشته است؛ به طوری که سال 1358 با حجم 110/14 میلیارد دلار فرار سرمایه، رقم بالایی را در این دوران به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج پژوهش، حاکی از آن است که بیشترین میزان فرار سرمایه در دوره مورد بررسی، مربوط به سال 1390 و کمترین میزان، مربوط به سال 1376 است و روند فرار سرمایه در سال lrm;های اخیر با توجه به نوسانات شدید ارزی، سیر صعودی داشته است. یافته‌های اقتصادسنجی، نشان می‌دهد که بین فرار سرمایه و افزایش کسری بودجه دولت و تورم، رابطه مثبت وجود داشته و افزایش در خالص ذخایر ارزی خارجی، کاهش فرار سرمایه را به دنبال داشته است.
کلیدواژه فرار سرمایه، روش باقیمانده‌ها، اقتصاد ایران
آدرس دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده مدیریت و اقتصاد, گروه توسعه اقتصادی و برنامه ریزی, ایران, دانشگاه رازی, دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری, گروه اقتصاد, ایران
پست الکترونیکی sahab@razi.ac.ir
 
   Estimating Capital Flight and Its Determinants in Iran with a New Approach  
   
Authors shokri naeim ,Sahab Khodamoradi Murteza
Abstract    This study aims to measure magnitude of capital flight from Iran by employing Ndikumana and Boyce (2003) method during the period 19762018. In order to check the existence of longrun relationship between capital flight and its determinants, it applies the Bounds Testing Approach developed by Pesaran et al (2001) within a generaltospecific econometrics methodology. Then, it applies the Autoregressive Distributed Lags approach to estimate the short run and long run behavior of capital flight from Iran. The results show that capital flight has high records during the first years of the Islamic revolution and the eightyear war between Iraq and Iran, so that the highest capital flight (141.1 billion dollars) has been estimated for 19791980 fiscal year. In addition, the findings indicate that the highest and lowest capital flights have been estimated in 2011 and 1997, respectively. In recent years, capital flight has been increasing due to sharp exchange rate fluctuations. Moreover, increases in inflation and the government fiscal deficit significantly contribute to capital flight and the increase in net foreign exchange reserves reduces the capital flight.
Keywords Capital flight ,Residual approach ,Iranian economy
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved