اندازه دولت و رشد اقتصادی در ایران: رهیافت علیّت گرنجر مارکوف سوئیچینگ

بیش از یک قرن است که رابطه علّی بین اندازه دولت و رشد اقتصادی، به یک موضوع چالش برانگیز در حوزه اقتصاد بخش عمومی تبدیل شده، با این وجود، هنوز هیچ گونه اجماع نظری و یا تجربی بین اقتصاددانان در این خصوص شکل نگرفته، و در این راستا، به نظر می رسد، بهترین روش در پاسخگویی به این تناقضات نظری و تجربی، بررسی تجربی رابطه علّی بین اندازه دولت و رشد اقتصادی به صورت مجزا در هر کشوری است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف لحاظ مساله نایکنوایی و مقتضیات زمانی در تحلیل ها، با استفاده از رهیافت علیّت گرنجر مارکوف سوئیچینگ و داده های دوره زمانی 13961344، به بررسی رابطه علّی بین اندازه دولت و رشد اقتصادی در ایران پرداخته است. یافته های این مطالعه، ضمن تایید وجود یک رابطه علّی یک طرفه غیرخطی، از اندازه دولت به رشد اقتصادی، نشان می دهد که اندازه دولت در قالب یک ساختار دو رژیمی (رژیم صفر: سال های 1361-1345 و رژیم یک: سال های 1396-1362)، اثر منفی و معنادار بر رشد اقتصادی داشته، اگرچه این اثر منفی در رژیم یک نسبت به رژیم صفر، بزرگتر بوده، و این اثر منفی بزرگتر، می تواند ریشه در این واقعیت داشته باشد که سهم مخارج جاری از کل مخارج دولت در سال های مربوط به رژیم یک (نسبت به رژیم صفر)، به صورت محسوسی بزرگتر بوده، و نهایتاً برخلاف قانون واگنر در این مطالعه، شواهدی دال بر اثرگذاری مثبت و معنادار رشد اقتصادی بر اندازه دولت در اقتصاد ایران مشاهده نشده است.

The Government Size and Economic Growth in Iran: Markov-Switching Granger Causality Approach

For more than a century, the causal relationship between government size and economic growth has been a challenging issue in the public sector economics. However, there is no theoretical or empirical consensus among economists on this issue. Accordingly, it seems that the best way to resolve these theoretical and empirical contradictions is experimentally investigation the causal relationship between government size and economic growth in each country. Therefore, this paper investigates the causal relationship between government size and economic growth using the MarkovSwitching Granger Causality Approach in Iran over the period 19672017. The findings confirmed the existence of a nonlinear causal relationship between government size and economic growth and showed that government size had a significant negative effect on economic growth in the form of a tworegime structure (regime Zero: 19662002 and regime one:19831987), although this negative effect was greater in regime one than in regime zero. This larger negative effect can be rooted in the fact that the share of current expenditure in total government expenditure was significantly larger in the years related to regime one (compared to regime zero). Finally, contrary to Wagnerchr('39')s law, Findings did not confirm the positive and significant effect of economic growth on government size in Iranian economy.