بررسی اثر انواع سرمایه خارجی بر رشد اقتصادی ایران

سرمایه خارجی، به عنوان یکی از عوامل توسعه اقتصادی و منبع مهمی برای انتقال تکنولوژی و درآمد های ارزی از سوی کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه تلقی می شود. سرمایه خارجی و یا انواع جریانات سرمایه خارجی (fcis) شامل سرمایه گذاری مستقیم خارجی (fdi)، درآمدهای انتقالی (pr) و کمک های رسمی توسعه ای (oda) می باشد و هر کدام از آنها، می توانند نقش مهمی در رشد و توسعه اقتصادی ایفا نمایند. هدف از این تحقیق، بررسی اثر هر یک از انواع سرمایه خارجی بر رشد اقتصادی در ایران می باشد. به این منظور، از مدل رشد درونزا و تکنیک ardl طی دوره زمانی 1395-1371 استفاده می شود. نتایج تحقیق، بیانگر آن است که همه سه نوع سرمایه خارجی، اثر مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی ایران در کوتاه مدت و بلند مدت دارند. ضمناً اثر fdi و pr بیشتر از oda می باشد و سیاست های مالی، پولی و تجاری مناسب، به تاثیرپذیری کامل جریانات سرمایه خارجی بر رشد اقتصادی ایران منجر می گردد.

Foreign Capital Inflows and Economic Growth of Iran

Foreign capital inflows (FCIs) are considered as catalysts for economic development and important sources of transferring technology and foreign exchange earnings from developed to developing countries. FCIs include foreign direct investment (FDI), personal remittances (PRs) and official development aids (ODAs), which contribute to economic development. This paper aims to estimate the effects of FCIs on economic growth in Iran by using an endogenous growth model and applying Autoregressive Distributed Lags (ARDL) approach over the period 19922016. The results of the study indicate that all three kinds of foreign capital inflows have positive and significant impacts on economic growth in the long and shortrun. However, FDI and PRs are more effective than ODAs on economic growth in Iran. The study suggests that sound fiscal, monetary and trade policies lead to full effectiveness of the foreign capital inflows on economic growth.