تحلیل پویایی فقر در مناطق شهری ایران بر اساس رویکرد داده‌های تابلویی ترکیبی

داده‌های تابلویی به عنوان سنگ بنایی برای تحلیل‌های پویا و از جمله در مطالعات تحرک فقر، شناخته شده است. در کشورهای در حال توسعه (از جمله ایران)، به دلایل مختلف، داده‌های هزینه درآمد خانوار به صورت مقطعی جمع‌آوری شده و دسترسی به داده های تابلویی خانوارها امکان not;پذیر نیست. با این وجود، به دلیل اهمیت زیاد و علاقه‌مندی سیاست‌گذاران به آگاهی از وضعیت تحرک فقر، محققان روش‌های مختلفی را برای مطالعه پویایی فقر در کشورهای با داده‌های مقطعی ارائه و به‌تدریج توسعه داده اند. گروه مطالعات فقر بانک جهانی در سال 2013 رویکرد داده‌های تابلویی ترکیبی را برای تحلیل پویایی فقر معرفی کرد که برآوردهای نقطه‌ای نسبتاً دقیقی از تحرک فقر ارائه می‌کند. پژوهش حاضر، در ابتدا خط فقر مطلق مناطق شهری کشور را در سال‌های 1391، 1394 و 1395 محاسبه و سپس با به کارگیری روش داده‌های تابلویی ترکیبی، بررسی وضعیت تحرک فقر در سال های مذکور را محور مطالعه خود قرار داده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، نوعی وابستگی حالت در وضعیت فقر مناطق شهری وجود دارد؛ به‌طوری‌که بیش از 80 درصد خانوارهایی که در سال اول (1391 و یا 1394) فقیر (غیر فقیر) بودند، در سال دوم (1395) نیز فقیر (غیر فقیر) باقی می مانند و تنها با احتمال کمتر از 20 درصد، خانوارهای فقیر (غیر فقیر) در سال اول در دوره بعد، در وضعیت غیر فقیر (فقیر) قرار گرفته اند.

Dynamic Poverty Analysis in Urban Areas of Iran Based on Synthetic Panel Data Method

Panel data constitutes a cornerstone for dynamic analysis, especially in poverty mobility studies. In developing countries such as Iran, household income and expenditure data are collected on a crosssectional basis because of various reasons. As a result, households rsquo; panel data are not available. Due to the concerns of policymakers in understanding the status of mobility of the poor, researchers have developed several approaches to study poverty mobility among countries using crosssectional data. In 2013, the World Bank's Poverty Studies Group introduced a synthetic panel data method for poverty dynamics analysis, which provides relatively accurate estimates of poverty mobility. First, the present study calculates the absolute poverty line of urban areas of Iran in 2012, 2015 and 2016. Then, it uses the method of synthetic panel data in order to study the status of poverty mobility. The results show that there is a kind of status dependency in the urban poverty, so that the poor (nonpoor) households in 2012/ 2015 were also poor (nonpoor) in 2016 with a probability of more than 80 percent. Only with a probability of less than 20 percent, the poor (nonpoor) households in 2012/2015 were nonpoor (poor) in 2016.