آزمون فرضیه کائو و روبین برای اقتصاد ایران: روش رگرسیون هم جمعی کانونی (ccr)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
گلخندان ابوالقاسم ,علیزاده محمد
|
|
منبع
|
پژوهشهاي اقتصادي (رشد و توسعه پايدار) - 1397 - دوره : 18 - شماره : 2 - صفحه:125 -150
|
|
چکیده
|
براساس فرضیه کائو و روبین (k r)، افزایش قدرت دولت در جمع آوری مالیات، باعث گسترش اندازه دولت می شود. در این راستا، هدف اصلی مقاله حاضر، آزمون این فرضیه برای اقتصاد ایران طی دوره زمانی 93-1350 است. به این منظور، از دو متغیر نرخ مشارکت زنان در بازار کار و نرخ خود اشتغالی، به عنوان شاخص های اندازه گیری قدرت دولت در جمع آوری مالیات و روش برآورد رگرسیون هم جمعی کانونی (ccr) استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق، نشان دهنده عدم معناداری تاثیر شاخص های مورد استفاده، بر اندازه دولت و درنتیجه، رد فرضیه کائو و روبین برای اقتصاد ایران است. برآوردگرهای fmols و dols نیز، نتایج به دست آمده را تایید می کنند.
|
|
کلیدواژه
|
اندازه دولت، هزینه مالیات، فرضیه کائو و روبین، ایران، رگرسیون هم‌جمعی کانونی (ccr)
|
|
آدرس
|
دانشگاه لرستان, ایران, دانشگاه لرستان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alizadeh.m@lu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|