بررسی اثر رقابت‌پذیری صنایع دانش‌بنیان ایران در تجارت با منطقه آسیای جنوب غربی

ارتقا رقابت‌پذیری صنایع دانش‌بنیان به جهت نقش مستقیمی که در ایجاد ارزش‌افزوده و ارزآوری دارد برای اقتصاد ملی کشور‌های درحال‌توسعه بسیار با اهمیت تلقی می‌شود. ضمن اینکه نتایج فعالیت‌‌های این صنایع به دیگر بخش‌‌های اقتصادی منتقل می‌شود و به افزایش بهره‌وری و گسترش کسب و کار می‌انجا مد. شناخت از وضعیت رقابت‌پذیری صادرات کالا‌های دانش‌بنیان کشور در تجارت با کشور‌های آسیای جنوب غربی از اهداف اصلی این مقاله می‌باشد. روش بکار رفته در این مقاله با استفاده از الگوی تغییرات وزنی سهم بازار می‌باشد که منتج از مدل سهم ثابت بازار (cms) و متکی بر ارزش صادرات و واردات پس‌نگر یا تحقق‌یافته ایران و کشور‌های مورد مطالعه طی سال‌های (2008-2000) و بر مبنای ردیف‌‌های تعرفه‌ای سیستم نظام هماهنگ توصیف و کدگذاری کالا (hs) است. نتایج گویای این واقعیت است که علیرغم افزایش صادرات کالا‌های دانش‌بنیان به بازار منطقه، سهم و جایگاه ایران در بازار مذکور مطلوب و امیدوارکننده نیست. تنوع پایین‌تر، ضعف رقابت‌پذیری صادرات کالا‌های دانش‌بنیان کشور در تجارت با کشور‌های منطقه درصورت استمرار وضعیت مذکور دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز را دشوار خواهدکرد. تعامل پویا و سازنده با دنیای صنعتی، فراهم آوردن زمینه‌‌های جذب سرمایه‌گذاری خارجی و اعمال سیاست‌های تجاری برون‌گرا می‌توان شاهد تنوع رقابت‌پذیری کالا‌های صادراتی صنایع دانش‌بنیان در بازار منقط‌های بود.